Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2008 r., sygn. II FSK 227/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA: Andrzej Grzelak (spr.), Sędzia WSA del.: Sławomir Presnarowicz, Protokolant Katarzyna Pawłowska, po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 29 listopada 2006 r. sygn. akt I SA/Op 284/06 w sprawie ze skargi K. i A. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 22 maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004r. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 listopada 2006 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, powołując się na art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., w skrócie: ppsa) oraz art. 247 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm., zwanej dalej Ordynacja podatkowa), stwierdził nieważność zaskarżonej przez K. i A. J. decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta K. - K. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r.

Sąd I instancji wskazał, że z niekwestionowanych ustaleń faktycznych wynika, że Spółka Cywilna "K" K. i A. J. zawarła z Miejskim Zarządem Budynków Komunalnych w K. - K. umowę najmu lokalu położonego w K. - K. Sąd ocenił, że faktu tego organy podatkowe nie wzięły pod uwagę kierując decyzję określające podatek od nieruchomości od wyżej wymienionego lokalu nie do podatnika w postaci spółki cywilnej, ale do osób fizycznych - K. i A. J., będących wspólnikami tejże spółki. Skonstatowano w uzasadnieniu wyroku, że skoro spółka cywilna posiadała odpowiedni tytuł prawny do wzmiankowanej nieruchomości, to, stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm., zwanej dalej upol), była także podatnikiem z tytułu jej posiadania a podatnikami tymi nie były osoby fizyczne, to jest wspólnicy tejże spółki. Z powyższego wynika więc, że zaskarżona decyzja skierowana została nie do spółki cywilnej jako do podatnika, ale do osób fizycznych, które w sprawie podatnikami nie były. Decyzje podatkowe skierowano więc do podmiotów nie będących podatnikami, co jest prawnie znaczące dla przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji wynikającej z unormowania art. 247 § 1 pkt 5 Op.