Wyrok NSA z dnia 9 sierpnia 2011 r., sygn. I FSK 984/10

Jeżeli czynność wniesienia aportu jest w przepisach wspólnotowych uznawana za czynność opodatkowaną, to podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nawet jeśli podatnicy zastosują się do polskich przepisów i potraktują czynność wniesienia aportu jako zwolnioną z VAT, i w konsekwencji nie odprowadzą należnego podatku, nie mają obowiązku opodatkowania tej czynności z uwagi na regulacje wspólnotowe. Dyrektywa 112 zawiera zamknięty katalog czynności zwolnionych z VAT, w którym nie przewidziano zwolnienia dla aportu.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (spr.), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Protokolant Monika Osial, po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1786/09 w sprawie ze skargi W. D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 27 lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz W. D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. kwotę 137 (słownie: sto trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1786/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w sprawie ze skargi W. D. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej Spółka lub Skarżąca) uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 27 lipca 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że Spółka zwróciła się z wnioskiem do Ministra Finansów o udzielenie interpretacji indywidualnej w zakresie stosowania prawa podatkowego. We wniosku wskazała, że jest komandytariuszem dwóch spółek komandytowych: W. D. spółka z o.o. Z. Spółka komandytowa, W. D. Spółka z o.o. D. Spółka komandytowa. Do tych spółek w marcu 2008 r. wniesiony został aport: w postaci 5 lokali mieszkalnych, wybudowanych przez Spółkę w 2008 r. w ramach prowadzonej działalności deweloperskiej, w tym do Z. Spółka komandytowa cztery lokale a do D. Spółka komandytowa - 1 lokal oraz w postaci 2 lokali użytkowych wybudowanych w 2006 r. do Spółki komandytowej D.. Podatek naliczony związany z zakupami służącymi wytworzeniu tych lokali został odliczony w 100%. Lokale mieszkalne i użytkowe budowane były z zamiarem ich sprzedaży, czemu przeszkodziła zapaść cen na rynku nieruchomości, co doprowadziło do zmiany decyzji i wniesienia niesprzedanych lokali aportem do spółek osobowych, które mają zajmować się wynajmem nieruchomości. Wnosząc wkład niepieniężny strona skorzystała ze zwolnienia od podatku przewidzianego przepisem § 38 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336, dalej rozporządzenie z 2008 r.). Zdaniem strony w przedstawionym stanie faktycznym nie powstaje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, co wynika z przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 91 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej ustawy o VAT) w zw. z art. 19 i art. 168 Dyrektywy Rady 112 z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej Dyrektywy 112) oraz regulacjami tej Dyrektywy dotyczącymi dopuszczalnych zwolnień z podatku od wartości dodanej. Spółka podniosła, że sama czynność aportu w wyniku której zbyła towary korzystała ze zwolnienia od podatku jednakże nie przesądza to o obowiązku skorygowania uprzednio odliczonego podatku, bowiem zwolnienie aportów od podatku wprowadzone zostało do systemu prawa krajowego niezgodnie z przepisami wspólnotowymi. Dyrektywa 112 zawiera w tytule IX zamknięty katalog czynności zwolnionych od podatku VAT, w którym nie przewidziano zwolnienia dla aportu. Strona wskazała na orzecznictwo ETS podnosząc, że Trybunał wielokrotnie wyrażał pogląd, że zwolnienia od opodatkowania VAT, przewidziane w art. 13 VI Dyrektywy (tytuł IX Dyrektywy 112), jako stanowiące odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania należy interpretować w sposób ścisły. Skoro zwolnienie przewidziane w § 38 rozporządzenia z 2008 r. nie znajduje oparcia w przepisach Dyrektywy, przepis ten, w zakresie w jakim ustanawia przedmiotowe zwolnienie, nie może być stosowany. Czynność wniesienia aportu nie może być traktowana jako czynność zwolniona od podatku VAT w tym znaczeniu, że wskutek jej dokonania podatnik byłby pozbawiony prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem towarów wniesionych aportem. Strona powołała się na zgodne z jej poglądem stanowisko w tym przedmiocie reprezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyrok z dnia 20.05.2008 r. sygn. IIISA/Wa 364/08; wyrok z dnia 13.10.2008 r. sygn. ISA/Wr 703/08).