Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. I SA/Wr 1786/09

Dnia 17 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca), Sędzia WSA Dagmara Dominik, Protokolant Katarzyna Wilczek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację, II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 ( czterysta pięćdziesiąt siedem ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Interpretacją indywidualną z dnia [...] Nr [...] Minister Finansów na podstawie art. 14b § 1 i § 6 Ordynacji podatkowej uznał za nieprawidłowe stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością A wyrażone we wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji, a dotyczące odpowiedzi na pytanie: czy Spółka zobowiązana jest do dokonania korekty podatku naliczonego od zakupów związanych z budową budynków, w których znajdują się lokale wniesione aportem do spółek komandytowych? Strona wyjaśniła, że jest komandytariuszem dwóch spółek komandytowych: A spółka z o.o. B komandytowa, A Spółka z o.o. C Spółka komandytowa. Do tych spółek w marcu 2008 r. wniesiony został aport: w postaci 5 lokali mieszkalnych, wybudowanych przez Spółkę w 2008 r. w ramach prowadzonej działalności deweloperskiej, w tym do B komandytowa cztery lokale a do C Spółka komandytowa - 1 lokal oraz w postaci 2 lokali użytkowych wybudowanych w 2006 r. do Spółki komandytowej C. Podatek naliczony związany z zakupami służącymi wytworzeniu tych lokali został odliczony w 100%. Lokale mieszkalne i użytkowe budowane były z zamiarem ich sprzedaży, czemu przeszkodziła zapaść cen na rynku nieruchomości, co doprowadziło do zmiany decyzji i wniesienia niesprzedanych lokali aportem do spółek osobowych, które mają zajmować się wynajmem nieruchomości. Wnosząc wkład niepieniężny strona skorzystała ze zwolnienia od podatku przewidzianego przepisem § 38 rozporz. Min. Fin. z dnia 28.11.2008 r. w spr. wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Zdaniem strony w przedstawionym stanie faktycznym nie powstaje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, co wynika z przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 91 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zw. z art. 19 i art. 168 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz regulacjami tej Dyrektywy dotyczącymi dopuszczalnych zwolnień z podatku od wartości dodanej. Podniosła strona, że sama czynność aportu w wyniku której strona zbyła towary korzystała ze zwolnienia od podatku jednakże nie przesądza to o obowiązku skorygowania uprzednio odliczonego podatku, bowiem zwolnienie aportów od podatku wprowadzone zostało do systemu prawa krajowego niezgodnie z przepisami wspólnotowymi. Dyrektywa 112 zawiera w tytule IX zamknięty katalog czynności zwolnionych od podatku VAT, w którym nie przewidziano zwolnienia dla aportu. Wskazała strona na orzecznictwo ETS podnosząc, że Trybunał wielokrotnie wyrażał pogląd, że zwolnienia od opodatkowania VAT, przewidziane w art. 13 VI Dyrektywy (tytuł IX Dyrektywy 112), jako stanowiące odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania należy interpretować w sposób ścisły. Skoro zwolnienie przewidziane w § 38 rozporz. nie znajduje oparcia w przepisach Dyrektywy, przepis ten, w zakresie w jakim ustanawia przedmiotowe zwolnienie, nie może być stosowany. Czynność wniesienia aportu nie może być traktowana jako czynność zwolniona od podatku VAT w tym znaczeniu, że wskutek jej dokonania podatnik byłby pozbawiony prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem towarów wniesionych aportem. Powołała się strona na zgodne z jej poglądem stanowisko w tym przedmiocie reprezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyrok z dnia 20.05.2008 r. sygn. IIISA/Wa 364/08; wyrok z dnia 13.10.2008 r. sygn. ISA/Wr 703/08).