Wyrok NSA z dnia 16 czerwca 2011 r., sygn. I FSK 952/10

Zarówno przepisy polskiej Konstytucji, jak również traktatowa zasada niedyskryminacji uzasadniała taką wykładnię przepisów krajowych, zgodnie z którą podmiotom niemającym siedziby w Polsce przysługuje oprocentowanie nieterminowego zwrotu podatku VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Danuta Oleś (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 kwietnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2167/09 w sprawie ze skargi M. A. z siedzibą w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 12 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M. A. z siedzibą w D. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W. zaskarżył skargą kasacyjną wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2167/09, w którym uwzględniono skargę M. z siedzibą w D. w Niemczech na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 12 października 2009 r. wydaną w przedmiocie odmowy wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2005 r.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji stwierdził, iż M. z siedzibą w Niemczech złożyła wniosek z dnia 22 września 2008 r., w którym zwróciła się o wypłatę oprocentowania od nieterminowego zwrotu podatku VAT za 2005 r. Uzasadniając swój wniosek M. wskazała, że wnioskiem z dnia 21 czerwca 2006 r. wystąpiła o zwrot podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2005 r. Organ podatkowy ostateczną decyzję w tej sprawie wydał w dniu 15 lipca 2008 r. Jako podstawę prawną swojego wniosku Skarżąca powołała art. 87 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm. -- dalej zwana "ustawą o VAT"), gdyż jej zdaniem zróżnicowanie traktowania podmiotów otrzymujących zwrot podatku VAT w zależności od ich siedziby czy też faktu zarejestrowania w Polsce jest nieuzasadnione i stanowi naruszenie zakazu dyskryminacyjnego traktowania wynikającego z art. 49, art. 48 i art. 12 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Na poparcie swojego stanowiska Skarżąca przywołała orzeczenia sądów administracyjnych.