Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2011 r., sygn. I FSK 195/11

Pod rządami ustawy o VAT z 2004 r. niedopuszczalne było ograniczanie uprawnień podatnika do odliczania podatku naliczonego na mocy przepisów aktu wykonawczego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Maciej Jaśniewicz, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 listopada 2008 r. sygn. akt I SA/Gd 13/08 w sprawie ze skargi W. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 30 października 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od maja 2004 r. do grudnia 2004 r. oraz od października 2005 r. do grudnia 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 13 listopada 2008 r., sygn. I SA/Gd 13/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił skargę W. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 30 października 2007 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z 6 czerwca 2007 r., w której organ podatkowy pierwszej instancji określił skarżącemu kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od maja do grudnia 2004 r. i od października do grudnia 2005 r.

W uzasadnieniu do tego wyroku Sąd wyjaśnił, że w oparciu o ustalenia poczynione w postępowaniu kontrolnym organy podatkowe na podstawie § 14 ust. 2 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) - zwanego dalej "rozporządzenie o VAT" oraz art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. "a" ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwana dalej "u.p.t.u." pozbawiły skarżącego prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez: R. W. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "F.", P. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PHU "B.", T. F. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PHU "B.", M. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PHU "O.", R. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PHU "B.". Organy podatkowe nie kwestionowały faktu przeprowadzania transakcji opisanych w spornych fakturach. Jednakże z pism właściwych miejscowo organów podatkowych włączonych do materiału dowodowego wynikało, że wskazane osoby w momencie wystawiania dla skarżącego faktur VAT nie były zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Dodatkowo Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że skarżący w oparciu o okoliczności towarzyszące przeprowadzanym transakcjom (odbieranie towaru na parkingu lub przed domem, zarejestrowanie działalności przez sprzedawców w miejscach ich zamieszkania, dokonywanie płatności wyłącznie gotówką, nie wystawianie dokumentów kasowych) powinien co najmniej przypuszczać, że jego kontrahenci nie uiszczają podatku należnego.