Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. II FSK 123/10

Skład orzekający w niniejszej sprawie nie podziela stanowiska zajętego przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 33/10, w którym to wyroku Sąd odstąpił od literalnej wykładni art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p. i stwierdził, że pojęcia "likwidacja środka trwałego" nie można interpretować zawężająco wyłącznie do jego fizycznego unicestwienia. Ratio legis interpretowanego przepisu polega na tym, aby podatnik w ramach tego samego rodzaju działalności mógł dokonać likwidacji środka trwałego, jeżeli uzna, że środek ten utracił przydatność gospodarczą i dalsze jego użytkowanie nie ma uzasadnienia ekonomicznego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędziowie: NSA Edyta Anyżewska, NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego w imieniu Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 6 października 2009 r. sygn. akt I SA/Go 348/09 w sprawie ze skargi I. sp. z o.o. w W. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 27 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od I. sp. z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego w imieniu Ministra Finansów kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.