Wyrok NSA z dnia 3 lutego 2011 r., sygn. I FSK 189/10

Art. 15 u.p.d.o.p. dopuszcza możliwość zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów wówczas gdy koszt został poniesiony, to jest faktycznie zrealizowany, w tym znaczeniu, że wydatek został przez podatnika należycie udokumentowany. Podkreślenia wymaga również, że poniesione wydatki muszą być racjonalne co do zasady i co do wysokości, nie mogą być wydatkami zbędnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Danuta Oleś, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "H." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 15 października 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 557/09 w sprawie ze skargi "H." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 23 czerwca 2009 r. nr [...] oraz z dnia 24 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "H." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 15 października 2009 r., sygn. akt I SA/Ol 557/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargi "H." Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako Spółka, Strona lub Skarżąca) na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 23 i 24 czerwca 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny Sąd pierwszej instancji podał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. decyzją z dnia 7 sierpnia 2008 r., [...] w oparciu o ustalenia kontroli źródłowej prowadzonej w zakresie rozliczenia z budżetem państwa podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od października 2003 r. do kwietnia 2004 r. określił Spółce nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za grudzień 2003 r. i styczeń 2004 r., zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za marzec i kwiecień 2004 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za grudzień 2003 r., marzec i kwiecień 2004 r. Podstawą rozstrzygnięcia był art. 10 ust. 2, art. 25 ust. 1 pkt 3, art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej jako ustawa o VAT z 1993 r.), art. 109 ust. 4-6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako ustawa o VAT z 2004 r.).