Wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2011 r., sygn. I FSK 37/10

Stwierdzenie w protokole nierzetelności ksiąg, to nie tylko formalne zakwestionowanie ich zgodności ze stanem rzeczywistym, ale również gwarancja procesowa dla strony, która o tym fakcie ma prawo dowiedzieć się w stosownym terminie, ze stosownym pouczeniem, co daje realną możliwość ochrony jej praw.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek (spr.), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś, Protokolant Joanna Kowalska, po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1413/08 w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 8 kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług od stycznia 2000 r. do maja 2004 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz W. P. kwotę 397 zł (słownie: trzysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna W. P. dotyczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1413/08. W orzeczeniu tym Sąd, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", oddalił jego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 8 kwietnia 2008 r., utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia 30 stycznia 2008 r., w której odmówiono stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 24 lutego 2006 r. dotyczącej podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2000 r. do maja 2004 r.

Z przedstawionego przez Sąd administracyjny pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że wymieniona wyżej decyzja wymiarowa Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 24 lutego 2006 r., w której z uwagi na nierzetelne prowadzenie ewidencji sprzedaży, określono W. P. kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym lub kwoty zobowiązania podatkowego za wskazane okresy rozliczeniowe w kwotach innych niż zadeklarowane, stała się ostateczna. Odwołanie, które od tego orzeczenia złożyła Strona, nie zostało bowiem rozpoznane z uwagi na uchybienie terminu, wynikającego z art. 223 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej "Ordynacją podatkową".