Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2011 r., sygn. II FSK 1593/09

Postępowanie karne, postępowanie podatkowe i postępowanie przed sądami administracyjnymi są niezależnymi od siebie autonomicznymi postępowaniami prawnymi, z czego wynika niewątpliwy wniosek, że dla prowadzenia i rozstrzygnięcia sprawy danej osoby fizycznej w postępowaniu podatkowym i/lub postępowaniu sądowoadministracyjnym nie jest prawnie niezbędne uzyskanie prawomocnego wyroku skazującego wobec tej osoby, tym bardziej, że, z uwagi na podmiotowy z zasady charakter odpowiedzialności karnej i zobiektywizowany charakter odpowiedzialności podatkowej, nie wszystkie naruszenia prawa podatkowego muszą doprowadzić do skazania za przestępstwa lub przestępstwa karne skarbowe.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Stanisław Bogucki, NSA Anna Maria Świderska, Protokolant Anna Dziosa, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1005/08 w sprawie ze skargi T. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 21 lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odsetek od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. N. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 450 (słownie: czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1007/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę T. N. i B. N. na decyzję Dyrektora Izy Skarbowej w W. z dnia 21 lipca 2008 r. w przedmiocie odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu nieuregulowanych w terminie płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za kwiecień i czerwiec 2003.

W pierwszej kolejności Sąd pierwszej instancji przedstawił stan faktyczny odtworzony w procesowo w podatkowej sprawie administracyjnej. W tych ramach wskazał, że w wyniku postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez organ podatkowy pierwszej instancji ustalono, że faktury: VAT nr [..], wystawione przez firmę "E." J. T. na rzecz firmy "R." T.N. dokumentują usługi, które nie zostały dokonane. Organ podatkowy pierwszej instancji na poparcie swoich twierdzeń powołał się na: zeznania licznych świadków (w tym pracowników strony oraz pracowników J.T. oraz zeznania samego J.T., który potwierdził fikcyjność zakwestionowanych faktur), okoliczność niezarejstrowania J.T. jako podatnika podatku VAT, dokumenty zebrane w postępowaniu kontrolnym oraz pozyskane z postępowania karnego, prowadzonego przeciwko m.in. J. T. i skarżącemu, a także na wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia -Śródmieścia II Wydział Karny z dnia 21 czerwca 2006 r., sygn. II K 1363/05, uznający J. T. winnym wystawienia w porozumieniu z T.N. 11 faktur na rzecz skarżącego, stwierdzających wykonanie robót budowlano elektroinstalacyjnych, które w rzeczywistości nie zostały przez J. T. wykonane.