Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. I FSK 323/10

Brak możliwości zgromadzenia dowodów (w postaci dokumentacji księgowej) pozwalających na sprawdzenie, czy dana faktura została uwzględniona w deklaracjach podatkowych i rozliczeniach ze Skarbem Państwa, nie może prowadzić - wbrew ocenie pozostałego zebranego materiału dowodowego, która wskazuje na brak dokonania zafakturowanej czynności i nieprowadzenie realnej działalności gospodarczej przez wystawcę faktury - do uznania skuteczności odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury wynikającego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 1113/09 w sprawie ze skarg A. W. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 18 maja 2009 r., nr od [...] do [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik 2003 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 1113/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi A. W. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 18 maja 2009 r. w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień i październik 2003 r.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazał, że zaskarżone decyzje zostały wydane w wyniku ustalenia, że skarżący zawyżył podatek naliczony przez uwzględnienie kwoty tego podatku wynikającego z faktur niedokumentujących rzeczywistej sprzedaży towarów przez ich wystawcę.

Odnosząc się do zarzutów skargi Sąd I instancji stwierdził przede wszystkim niezasadność zarzutu przedawnienia przedmiotowego zobowiązania podatkowego. Argumentacja skarżącego w tym zakresie sprowadzała się do stanowiska, że czynności egzekucyjne przedsięwzięte na podstawie tytułu wykonawczego wydanego w oparciu o decyzję, która w wyniku postępowania odwoławczego została uchylona, a następnie postępowanie egzekucyjne umorzono, nie spowodowały przerwania biegu przedawnienia przedmiotowego zobowiązania podatkowego. Nie jest w ocenie Sądu I instancji zasadne twierdzenie, że istotą i konsekwencją uchylenia decyzji organów podatkowych jest usunięcie wszystkich bez wyjątku skutków, które wywołały, w tym skutku w postaci przerwania biegu przedawnienia. Sąd podzielił wyrażany w orzecznictwie pogląd, iż czynności egzekucyjne zastosowane w związku z tytułem wykonawczym wydanym na podstawie decyzji wymiarowej, która następnie została uchylona, zachowują moc prawną, ponieważ decyzja ta do pewnego momentu funkcjonuje w obrocie rodząc określone skutki prawne, w tym w zakresie postępowania egzekucyjnego (por. art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej O.p.). Uchylenie decyzji nie powoduje wyeliminowania jej skutków od początku (ex tunc), gdyż taki stan nastąpiłby jedynie wówczas, gdyby decyzję tę uznano za nieważną (por. wyrok NSA z 18 października 2005 r., FSK 2390/04). Zatem organy podatkowe nie naruszyły art. 208 § 1 w zw. z art. 70 § 1 O.p.