Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. II OSK 1873/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Kisiel Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.) Protokolant asystent sędziego Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej H. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 15 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Bk 292/10 w sprawie ze skargi H. J. na decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi gminnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 15 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Bk 292/10 oddalił skargę H. J. na decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji drogi gminnej.

W uzasadnieniu Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Prezydent Miasta Białegostoku, działający jako starosta, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczegółowych zasadach przygotowania

i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, decyzją z dnia [...] maja 2008 r.

nr [...] ustalił lokalizację drogi gminnej - ulicy Dojazd 37D w Białymstoku, stanowiącej część projektowanej planem ulicy KD - 30D wraz z infrastrukturą techniczną. W decyzji określono: linie rozgraniczające teren inwestycji, wymagania dotyczące powiązania z innymi drogami publicznymi, zmiany w dotychczasowej infrastrukturze, warunki wynikające z potrzeby ochrony środowiska i dóbr kultury, wymagania dotyczące ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich. Jednocześnie w decyzji orzeczono o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości przeznaczonych w części pod drogę, informując, iż decyzja stanowi podstawę dokonania wpisów w księdze wieczystej i w katastrze nieruchomości oraz, że nieruchomości objęte granicami planowanej drogi staną się własnością miasta Białystok z dniem, w którym decyzja stanie się ostateczna, zaś odszkodowanie za nieruchomości przejęte zostanie ustalone odrębną decyzją, o której mowa w art. 18