Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2010 r., sygn. I OSK 554/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.) Jerzy Solarski Protokolant Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Po 307/09 w sprawie ze skargi G. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 6 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Po 307/09 oddalił skargę G. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia (...) lutego 2009 r. nr (...) w przedmiocie zasiłku celowego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

Decyzją z dnia (...) stycznia 2009 r. nr (...) Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie - Filia Stare Miasto (dalej: "MOPR"), na podstawie art. 2 ust. 1, art. 3, art. 7 pkt 4, art. 8 ust. 1, art. 39 ust. 1 i 2, art. 41 pkt 1 i 2 oraz art. 106 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) odmówił G. L. udzielenia pomocy finansowej w formie zasiłku celowego, zasiłku celowego specjalnego oraz zasiłku celowego pod warunkiem zwrotu całości lub części świadczenia na pokrycie kosztów zakupu biletu miesięcznego MPK oraz kar pieniężnych za przejazd bez wymaganego biletu.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że skarżąca wnioskiem z 29 grudnia 2008 r. zwróciła się o pomoc finansową w formie zasiłku celowego na pokrycie kosztów zakupu biletu miesięcznego MPK oraz na uregulowanie kar pieniężnych za przejazd bez wymaganego biletu MPK. Ustalono, że wnioskodawczyni prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, posiada status osoby bezrobotnej bez prawa do zasiłku. Miesięczny dochód zainteresowanej wnosi 726,31 zł, na który składają się: dodatek mieszkaniowy 235,31 zł, zasiłek okresowy 241 zł oraz zasiłek celowy na żywność 250 zł. Dochód wnioskodawczyni przekracza zatem kryterium dochodowe osoby samotnie gospodarującej określone w art. 8 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej na kwotę 477 zł, co jest jedną z przesłanek odmowy przyznania świadczeń z pomocy społecznej. Organ wziął pod uwagę, że stosownie do art. 41 ustawy o pomocy społecznej w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie samotnie gospodarującej o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany specjalny zasiłek celowy w wysokości nie przekraczającej kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, który nie podlega zwrotowi, uznał jednak, że w sytuacji wnioskodawczyni brak jest szczególnych okoliczności uzasadniających przyznanie wnioskowanej pomocy. Uzasadniając odmowne załatwienie wniosku skarżącej organ I instancji wskazał, że skarżąca miała świadomość, iż konieczność uiszczenia opłaty za przejazd bez biletu stanowi sankcję za naruszenie przepisów obowiązujących w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacji, zatem uregulowanie kary leży w gestii skarżącej, a nie pomocy społecznej dysponującej środkami publicznymi. Organ wskazał też, że uregulowanie takiej kary ze środków pomocy społecznej byłoby sprzeczne z interesem społecznym, a przede wszystkim z celami pomocy społecznej. Zadaniem pomocy społecznej nie jest bowiem premiowanie negatywnych postaw, takich jak jazda bez ważnego biletu, poza tym opłacenie kary za jazdę bez biletu nie należy do kategorii niezbędnych potrzeb bytowych. Wyjaśniono też, że niezbędne potrzeby bytowe skarżącej są na bieżąco zaspakajane przez MOPR, który systematycznie opłaca zainteresowanej czynsz, energię elektryczną, zasiłki celowe na zakup leków, zapewnia pomoc na żywność i inne potrzeby życiowe. W ocenie MOPR, wnioskodawczyni jest w stanie we własnym zakresie zakupić sobie bilety MPK chociażby z zasiłku okresowego.