Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2010 r., sygn. II OSK 1565/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz /spr./ Sędzia NSA del. Zofia Flasińska Protokolant: asystent sędziego Konrad Młynkiewicz po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 379/09 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na podział geodezyjny nieruchomości oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 379/09 oddalił skargę M. K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na podział geodezyjny nieruchomości.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd ten poprzedził następującymi ustaleniami faktycznymi i oceną prawną:

M. K. zwróciła się do P. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z wnioskiem o wydanie pozwolenia na dokonanie podziału działek o numerze ewid. [...] i [...] (na cele rolne), położonych na terenie wsi K. B., według projektu podziału załączonego do wniosku.

P. Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...], nie zezwolił na podział nieruchomości. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, że "układ ruralistyczny" wsi K. B. I i II stanowi unikatowy w skali kraju przykład nadmorskiej osady typu "olenderskiego". Stworzony w XVI w. przez osadników fryzyjskich system melioracyjny, oparty na układzie kanałów odpływowych i zbiorczych oraz sieci rowów, funkcjonuje do dnia dzisiejszego. "Zastosowane rozwiązanie w sposób niezwykły powiązało niezbędny dla funkcjonowania system melioracyjny z jednoczesnym starannym zagospodarowaniem układu przestrzennego wsi, harmonijnie wpisanej w nadmorski krajobraz". Zdaniem organu, na tak zachowany krajobraz i system zabudowy niewątpliwy i zasadniczy wpływ mają podziały parcelacyjne, jak też zakres, skala i sposób wprowadzenia nowej zabudowy. Organ zauważył, że z definicji historycznego układu ruralistycznego zawartej w art. 3 pkt 12 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami wynika jednoznacznie, iż wpis do rejestru zabytków chroni również podziały parcelacyjne, które w wypadku zespołu ruralistycznego K. B. wyznaczone są przez system kanałów melioracyjnych i rowów odwadniających. W konsekwencji organ uznał, że proponowany we wniosku podział wpłynie negatywnie na chronione wpisem wartości historyczno-przestrzenne tego obszaru.