Wyrok NSA z dnia 26 sierpnia 2010 r., sygn. II OSK 1278/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędzia del. WSA Małgorzata Masternak - Kubiak (spr.) Protokolant Daniel Zdzieszyński po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 maja 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 235/09 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji odmawiającej ustalenia lokalizacji celu publicznego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 maja 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 235/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji odmawiającej ustalenia lokalizacji celu publicznego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że postanowieniem z dnia [...] grudnia 2008 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego utrzymał w mocy postanowienie Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie z dnia [...] lipca 2008 r., uzgadniające ze stanowiska konserwatorskiego projekt decyzji Burmistrza Z. odmawiającej ustalenia lokalizacji stacji bazowej telefonii komórkowej.

Organ konserwatorski uznał, że projekt decyzji odmownej jest rozstrzygnięciem trafnym. Potwierdził, że zamierzona inwestycja celu publicznego ma być zrealizowana w obrębie wpisanego w 1976 r. do rejestru zabytków pod nr A - 21 układu urbanistycznego Z.. Podkreślił, że nie podano argumentów przemawiających za budową tej stacji. Natomiast maszt o znacznej wysokości, o masywnej konstrukcji usytuowany w chronionej, historycznej przestrzeni stanowiłby element obcy, którego nie można wkomponować w tradycyjną formę przestrzeni bez jej uszkodzenia i degradacji. Z tego względu uzgodnił decyzję odmowną, jako niebudzącą zastrzeżeń konserwatorskich.