Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. I GSK 608/09

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Sulimierski Sędziowie NSA Joanna Kabat-Rembelska Zdzisław Sadurski (spr.) Protokolant Marcin Chojnacki po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej U. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 23 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Go 899/08 w sprawie ze skargi U. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwot długu celnego, podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od U. K. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w R. 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. W. sygn. [...] w sprawie ze skargi U. K. na decyzję z dnia [...] nr [...] Dyrektora Izby Celnej w R. w przedmiocie wartości celnej towaru oddalił skargę.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w Z. G. określił wartość celną importowanego samochodu używanego marki [...] rok produkcji [...] na kwotę [...] zł, kwotę wynikającą z długu celnego podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu w wysokości [...] zł wraz z należnymi odsetkami, kwotę podatku akcyzowego w wysokości [...] zł wraz z odsetkami i kwotę podatku od towarów

i usług (VAT) w kwocie [...] zł wraz z odsetkami. W uzasadnieniu wskazał,

że zgłaszający lub jego przedstawiciel jest odpowiedzialny za prawdziwość informacji podanych w zgłoszeniu wskazując jednocześnie, że wystawca dokumentu zakupu samochodu nie istnieje w dostępnych bankach danych, co potwierdził Szwajcarski organ celny. Organ przeprowadził dowód z opinii biegłego, który ustalił wartość bazową samochodu. Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie wnosząc o jej uchylenie w całości.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Celnej w R. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wskazał, że nie neguje faktu, iż zgodnie