Wyrok NSA z dnia 27 lipca 2010 r., sygn. I GSK 1017/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Kazimierz Brzeziński (spr.) Sędzia NSA Rafał Batorowicz Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Protokolant Ewa Czajkowska po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. F. "A." od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 26 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 31/09 w sprawie ze skarg B. F. "A." na decyzje Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...],[...]grudnia 2008 r. nr [...], [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w K.; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w K. na rzecz B. F. kwotę 1.200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Ke 31/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. oddalił skargi B. F. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...], nr [...], nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.

Naczelnik Urzędu Celnego w K. decyzją z dnia [...] września 2005 r. określił B. F. zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiące marzec 2003 r. - listopad 2003 r.

Dyrektor Izby Celnej w K. decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. uchylił decyzję organu I instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia wskazując, że w toku prowadzonego postępowania podatkowego organ nie podjął wszystkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia okoliczności faktycznych istotnych dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy oraz że wydana decyzja zawiera szereg błędów rachunkowych i omyłek pisarskich, które nie zostały sprostowane.

Naczelnik Urzędu Celnego w K. decyzjami z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...], nr [...], nr [...] określił B. F. zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiące marzec - maj 2003 r. podając w uzasadnieniach tych decyzji, że sprzedawała w punkcie handlowym w Ł. olej opałowy, nie pobierając od kupujących oświadczeń o przeznaczeniu oleju na cele opałowe, a w miesiącach kwiecień-maj 2003 r. sprzedawała olej napędowy z nieudokumentowanego źródła pochodzenia, od którego nie zapłacono podatku akcyzowego na wcześniejszym etapie obrotu. W związku z powyższym organ pierwszej instancji ustalił, że z chwilą sprzedaży oleju opałowego innym podmiotom bez pobrania od nich wymaganego przepisami prawa oświadczenia o przeznaczeniu nabywanego oleju opałowego oraz sprzedaży oleju napędowego z nieudokumentowanego źródła, od którego nie zapłacono podatku akcyzowego, B. F. stała się podatnikiem podatku akcyzowego.