Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2010 r., sygn. I GSK 279/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Sulimierski Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Sędzia NSA Janusz Zajda Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "M." Spółki z o.o. w Z. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. W. z dnia 16 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Go 740/08 w sprawie ze skargi "M." Spółki z o.o. w Z. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od "M." Spółki z o.o. w Z. G. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w R. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Go 740/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. W. oddalił skargę M. Spółki z o.o. w Z. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] lipca 2008 r., nr[...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...]., w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe.

Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia faktyczne.

Decyzją z dnia [...] marca 2003 r., nr [...], Urząd Celny w Z. G. uznał zgłoszenie celne M. Spółki z o.o. w Z. G. z dnia 27 września 2002 r., nr[...], za nieprawidłowe w części dotyczącej opisu towaru, klasyfikacji towarowej, zastosowanej stawki celnej i dokonał ponownego wymiaru długu celnego.

W dniu 5 listopada 2007 r. M. Spółka z o.o. w Z. G., na podstawie art. 248 § 1 w zw. z art. 247 §1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm., dalej Ordynacja podatkowa) oraz w zw. z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 kwietnia 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 662 ze zm., dalej Prawo celne), wniosła o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji z dnia [...] marca 2003 r., nr[...], jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. Uzasadniając wniosek wskazała, iż organ I instancji chcąc zmienić klasyfikację towaru powinien w tym celu przeprowadzić stosowne postępowanie dowodowe, które wykazałoby nieprawidłowość klasyfikacji zastosowanej przez spółkę. To na organie ciążył ciężar dowodzenia, że importowany towar powinien być inaczej klasyfikowany niż to uczyniono w zgłoszeniu celnym, a z uzasadnienia winno wynikać na jakich dowodach opierał się organ wydając decyzję. Naczelnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie przeprowadził żadnego postępowania dowodowego, co w ocenie spółki czyniło jej wniosek zasadnym.