Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2011 r., sygn. I GSK 705/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Gabriela Jyż Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. R. "A.-B." od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 6 maja 2010 r. sygn. akt III SA/LU 80/10 w sprawie ze skargi B. R. "A.-B." na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od B. R. "A.-B." na rzecz Dyrektora Izby Celnej w B. P. kwotę 2.400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 maja 2010 r. o sygnaturze III SA/LU 80/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. oddalił skargę B. R. - "A. - B." na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] lipca 2007 r. o nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej z dnia 19 października 2004 r. uznającej zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowanej stawki celnej, kwoty cła oraz kwoty podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług.

Sąd I instancji przyjął (po ponownym rozpoznaniu sprawy a uchylonej w związku z naruszeniem art. 18 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., albowiem w składzie Sądu rozpoznającego sprawę w I instancji brał udział sędzia wyłączony z mocy ustawy), że odmowa uchylenia decyzji ostatecznej w postępowaniu wznowieniowym na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 - Ordynacji podatkowej była prawidłowa. Chodzi o wznowienie postępowania na wniosek strony, a więc wyjścia na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji nieznanych organowi, który wydał tę decyzję. Przesłankę wznowienia stanowiła informacja o unijnym pochodzeniu importowanego samochodu potwierdzona wystawionym retrospektywnym świadectwem przewozowym EUR.1 nr [...] z dnia 10 listopada 2004 r. Świadectwo to nie mogło być uznane za nowy dowód z uwagi na datę jego wystawienia i okoliczności faktyczne zawarte w jego treści znane organowi I instancji w dacie wydania decyzji z 19 października 2004 r. Okoliczność ta nie miała znamion nowości, a potwierdziła, że importowany samochód marki Ford Mondeo Kombi 1,8 TD ma preferencyjne pochodzenie z Unii Europejskiej. Identyczna informacja świadcząca o unijnym pochodzeniu towaru zawarta była już w deklaracji eksperta znajdującej się na rachunku z 1 lutego 2002 r. dotyczącym kupna tego pojazdu. Po weryfiakcji tego rachunku, holenderskie władze celne w piśmie z 28 czerwca 2004 r. potwierdziły, że samochód wyprodukowano w UE. W piśmie tym władze celne Holandii poinformowały, że dane dotyczące sprzedającego znajdujące się na rachunku, są fałszywe.