Wyrok NSA z dnia 18 marca 2010 r., sygn. I FSK 62/09

W świetle art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej ciężar wyczerpującego przedstawienia okoliczności faktycznych sprawy obciąża samą stronę.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Ryszard Mikosz, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 826/08 w sprawie ze skargi P. Banku Spółdzielczego z siedzibą w S. na pisemną interpretacje indywidualną Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Ministra Finansów na rzecz P. Banku Spółdzielczego z siedzibą w S. kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14.10.2008 r., sygn. III SA/Wa 826/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 146 § 1 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "popsa" uchylił zaskarżoną przez P. Bank Spółdzielczy z/s w S. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 17.12.2007 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu do tego wyroku Sąd w pierwszej kolejności przybliżył dotychczasowy przebieg postępowania przed organami interpretacyjnymi. W tych ramach Sąd wskazał, że spór w sprawie dotyczy kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynagrodzenia, jakie pobiera skarżący bank od swoich klientów za świadczone na ich rzecz usługi faktoringu (nazwanego we wniosku o udzielenie interpretacji "niewłaściwym"), w części stanowiącej kwotę odsetek dyskontowych obliczonych z góry od kwoty wypłaconej faktorantowi za okres od dnia nabycia wierzytelności przez bank do dnia, w którym przypada termin płatności wierzytelności. Sąd nadmienił również, że pozostałą część wynagrodzenia banku stanowi kwota prowizji pobierana przy zawarciu umowy factoringu oraz kwota prowizji z tytułu nabycia poszczególnych wierzytelności.