Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2009 r., sygn. I OSK 363/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge -Lissowska Sędziowie sędzia NSA Wojciech Chróścielewski sędzia del. NSA Jacek Hyla(spr.) Protokolant Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Skarbu Państwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 1357/08 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z/s w S. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na przeniesienie na rzecz spółki prawa użytkowania wieczystego nieruchomości 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz [...] Sp. z o.o. z/s w S. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Wa 1357/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję tego samego organu z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...].

Z uzasadnienia wyroku sądu I instancji wynika, że zaskarżona decyzja dotyczyła odmowy wyrażenia zgody na przeniesienie w drodze sprzedaży na rzecz spółki "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w G. prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w granicach Portu Morskiego w Darłowie, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o powierzchni 0,0639 ha.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że spółka "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w S. wniosła o wyrażenie zgody na przeniesienie w drodze sprzedaży na rzecz spółki "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w G. prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w granicach Portu Morskiego w Darłowie, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o powierzchni 0,0639 ha. Ze zgromadzonej przez Ministerstwo Skarbu Państwa dokumentacji wynikało, iż w dniu [...] kwietnia 2005r. zawarta została pomiędzy M. G. a spółką [...]" Sp. z o.o. z siedzibą w S. warunkowa umowa sprzedaży prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości. W dniu [...] marca 2006 roku nastąpiło przeniesienie praw majątkowych związanych z ww. nieruchomością na rzecz nabywcy. W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o portach i przystaniach morskich ( t.j Dz. U. z 2002 r. nr 110 poz. 976 ze zm. ), czynność ta wymagała zgody ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, udzielonej w drodze decyzji administracyjnej. Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 7 tejże ustawy umowy zawarte z naruszeniem obowiązku uzyskania zgody są nieważne. Z prowadzonych przez Ministerstwo Skarbu Państwa rejestrów decyzji administracyjnych wydawanych przez Ministra Skarbu Państwa, na podstawie art. 3 ustawy o portach i przystaniach morskich nie wynika, aby na wniosek M. G. wydana została decyzja wyrażająca zgodę na przeniesienie na rzecz spółki "[...]" Sp. z o.o. prawa użytkowania wieczystego opisanej nieruchomości. Organ podkreślił, że w toku postępowania o wyrażenie zgody na sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Minister Skarbu Państwa bada przede wszystkim wniosek oraz załączone dokumenty pod kątem spełnienia warunków określonych w art. 3 ust. 3 i 4 ustawy o portach i przystaniach morskich. Nie oznacza to jednak, iż organ nie może zwracać uwagi na inne przepisy o charakterze bezwzględnie obowiązującym, czy też skutki transakcji, na które w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej wyraża zgodę. W konsekwencji organ administracji uznał, rozpoznając wniosek o wyrażenie zgody na czynność, o której mowa w art. 3 ustawy o portach i przystaniach morskich, że nie można rozpoznać go wyrywkowo, sprawdzając tylko złożenie dokumentów przewidzianych w ustawie. Nie ulega wątpliwości, iż pomimo, że przepis art. 3 ust. 1 ustawy o portach i przystaniach morskich obowiązywał w dniu zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy M. G. a spółką [...]", sprzedający nie wystąpił do Ministra Skarbu Państwa o wyrażenie zgody na przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu. Tym samym umowa sprzedaży została zawarta z naruszeniem powszechnie obowiązującego przepisu prawa, gdyż art. 3 ust. 7 ww. ustawy stanowi, iż umowy zawarte z naruszeniem obowiązku uzyskania zgody Ministra Skarbu Państwa są nieważne. Te okoliczności stanowiły podstawę wydania przez Ministra Skarbu Państwa decyzji odmawiającej wydania zgody na przeniesienia prawa użytkowania wieczystego.