Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2009 r., sygn. II GSK 29/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędziowie Joanna Kabat-Rembelska NSA Maria Myślińska (spr.) Protokolant Ewa Czajkowska po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 7 sierpnia 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 2266/07 w sprawie ze skargi P. R. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację adwokacką Oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 sierpnia 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 2266/07 Wojewódzki Sad Administracyjny w W. w sprawie ze skargi P. R. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] października 2007 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację adwokacką, oddalił skargę z następującym uzasadnieniem.

Uchwałą Komisji Egzaminacyjnej z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...] ustalony został wynik egzaminu na aplikację adwokacką, do którego przystąpił P. R. na 188 punktów, co oznaczało zgodnie z treścią art. 75i ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r., Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1058 ze zm.), iż uzyskał on negatywny wynik.

W odwołaniu od powyższej uchwały, P. R. wskazał, że niektóre pytania wykraczały poza zakres egzaminu określony w art. 75a ust. 3 cyt. ustawy. Podniósł również zarzuty do pytań o numerach: 249, 18, 59, 179 i 242. Odnosząc się do treści pytania nr 249, skarżący wskazał, że nie opierało się ono na Konstytucji RP, a na ustawie o Trybunale Stanu i tym samym wykraczało poza zakres prawa o ustroju sądów oraz Konstytucji RP, tj. poza zakres wymieniony w art. 75a ust 3 ustawy Prawo o adwokaturze. Skarżący podkreślił, że art. 173 Konstytucji RP wyraźnie rozdziela Sądy i Trybunały, a tym samym nietrafnie zaliczono ustawę o Trybunale Stanu do kategorii przepisów z zakresu ustroju sądów. Z kolei w ocenie skarżącego w pytaniu nr 18 wszystkie trzy odpowiedzi były prawidłowe natomiast w pytaniu nr 59 odpowiedzi są wewnętrznie sprzeczne, a także budzą poważne wątpliwości w świetle przepisów kodeksu karnego skarbowego. Odnośnie pytania nr 179 skarżący wskazał, że w oparciu o art. 84 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego należy stwierdzić, iż zarówno odpowiedź "B" jak i "C" są prawidłowe. Skarżący zarzucił również, iż odpowiedzi te są niejednoznaczne. Pytanie nr 242 zdaniem skarżącego jest błędnie sformułowane, gdyż użyto w nim zwrotu "Minister Sprawiedliwości ma prawo", zamiast zwrotu zawartego w art. 14 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze: "Minister Sprawiedliwości zwraca się". Zdaniem skarżącego istnieje różnica pomiędzy sformułowaniem: "ma prawo" (fakultatywny obowiązek), a - "zwraca się" - (obligatoryjny obowiązek).