Wyrok NSA z dnia 2 lipca 2008 r., sygn. II GSK 234/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Stanisław Gronowski (spr.) Sędzia del. WSA Maria Jagielska Protokolant Magdalena Rosik po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 28 września 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 575/07 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...]; 3. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz J. S. kwotę 654 (słownie: sześćset pięćdziesiąt cztery) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 września 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 575/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę J. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2006 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską.

Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekał w następującym stanie faktycznym:

W dniu [...] lipca 2006 r. J. S. przystąpił do egzaminu konkursowego na aplikację radcowską przed Komisją Egzaminacyjną działającą na obszarze Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w P..

Uchwałą tej Komisji z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...] ustalony został wynik jego egzaminu na 188 punktów.

W odwołaniu od tej uchwały J. S. wniósł o jej uchylenie i o uznanie, że wynik egzaminu testowego był pozytywny. W stosunku do 5 pytań egzaminacyjnych o nr 10, 71, 74, 155, 249, za które nie przyznano mu punktu, skierował zarzuty niewłaściwego sformułowania, budzącego wątpliwości o charakterze prawnym lub logicznym oraz podniósł zarzut naruszenia art. 339 ust. 1 o radcach Prawnych (Dz. U. Nr 123 z 2002 r. poz. 1059, ze zm.) zwanej dalej u.r.p., polegający na tym, iż wadliwe sformułowanie pytań doprowadziło do sytuacji, w której więcej niż jedna odpowiedź mogła zostać uznana za prawidłową. Okoliczność wyżej wskazana, w jego ocenie uzasadniała żądanie uznania odpowiedzi udzielonych na wymienione pytania za prawidłowe i przyznania za nie punktów.