Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2009 r., sygn. I GSK 275/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda Sędziowie NSA Małgorzata Korycińska Jerzy Sulimierski (spr.) Protokolant Joanna Kubacka po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej I. H. - P.W. "H." I. - E. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 25 września 2007 r. sygn. akt III SA/Po 646/06 w sprawie ze skargi I. H. - P.W. "H." I. - E. w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z dnia 25 września 2007 r., sygn. akt III SA/Po 646/06 oddalił skargę I. H. - P.W. "H." I.-E. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] maja 2006 r., nr [...], w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że Naczelnik Urzędu Celnego w P. decyzją z dnia [...] listopada 2004 r., nr [...] uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne dokonane przez I. H. - P.W. "H." I.-E. zgłoszenie celne dokonane według dokumentu SAD nr [...] z dnia [...] grudnia 2001 r. w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego. Organ określił więc dług celny w prawidłowej wysokości i wezwał importera do uiszczenia należności celnych oraz odsetek wyrównawczych.

Organ podał, że do zgłoszenia celnego SAD dołączono m.in. świadectwa pochodzenia towaru nr [...] z dnia [...] listopada 2001 r. oraz [...] z dnia [...] listopada 2001 r. Wskazał również, że polskie organy celne zwróciły się do władz Tajwanu o przeprowadzenie weryfikacji pod względem autentyczności i poprawności danych przedmiotowego świadectwa. Pismem z dnia [...] września 2003 r. władze tajwańskie nie potwierdziły jego autentyczności. Skoro organ celny uzyskał informację o negatywnym wyniku weryfikacji świadectwa pochodzenia, nie można było przyjąć go jako prawidłowego dokumentu uprawniającego do zastosowania stawki celnej konwencyjnej w wysokości 18%. Należało zatem zastosować stawkę celną autonomiczną, podwyższoną o 100% ze względu na niemożność ustalenia kraju pochodzenia sprowadzonej odzieży. Nałożenie obowiązku uiszczenia odsetek wyrównawczych wynikało z zarejestrowania kwoty długu celnego na podstawie nieprawidłowych danych - nieautentycznego świadectwa pochodzenia przedłożonego przez stronę. Organ uznał ponadto, że w aktach sprawy brak jest należycie sporządzonego pełnomocnictwa i dlatego postanowienie o wszczęciu postępowania należało doręczyć samej stronie.