Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. I GSK 630/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha Sędziowie NSA Jerzy Sulimierski (spr.) Marek Zalewski Protokolant Maciej Dębski po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej I. H. - P. W. "H." I. - E. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 7 listopada 2007 r. sygn. akt III SA/Po 805/06 w sprawie ze skargi I. H. - P. W. "H." I. - E. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Po 805/06 oddalił skargę I. H. - P.W. "H." I.-E. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] czerwca 2006 r., nr [...], w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że Naczelnik Urzędu Celnego w P. decyzją z dnia [...] listopada 2004 r., nr [...] uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne dokonane przez I. H. - P.W. "H." I.-E. według dokumentu SAD nr [...] z dnia [...] grudnia 2001 r. w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego. Organ określił więc dług celny w prawidłowej wysokości i wezwał importera do uiszczenia należności celnych oraz odsetek wyrównawczych.

Organ podał, że do zgłoszenia celnego SAD dołączono m.in. świadectwa pochodzenia towaru nr [...] z dnia [...] listopada 2001 r. i nr [...] z dnia [...] listopada 2001 r. Wskazał również, że pismem z dnia [...] września 2003 r. polskie organy celne zwróciły się do tajwańskich władz celnych o przeprowadzenie weryfikacji pod względem autentyczności i poprawności danych tych świadectw. Pismem z dnia [...] października 2003 r. tajwańskie władze nie potwierdziły ich autentyczności. Skoro organ celny uzyskał informację o negatywnym wyniku weryfikacji świadectw pochodzenia, nie można było przyjąć ich jako prawidłowych dokumentów uprawniających do zastosowania stawki celnej konwencyjnej w wysokości 18%. Należało zatem zastosować wyższą stawkę celną autonomiczną, podwyższoną o 100% ze względu na niemożność ustalenia kraju pochodzenia sprowadzonej odzieży. Nałożenie obowiązku uiszczenia odsetek wyrównawczych wynikało z zarejestrowania kwoty długu celnego na podstawie nieprawidłowych danych - nieautentycznych świadectw pochodzenia przedłożonych przez stronę.