Wyrok NSA z dnia 6 maja 2009 r., sygn. II FSK 1710/08

bieg terminu przedawnienia (zobowiązania podatkowego istniejącego w dniu 1 września 2005 r.) zostaje przerwany wskutek zastosowania każdego środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony, zarówno przed jak i po tej dacie.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Borkowski (sprawozdawca), Sędziowie NSA Zbigniew Kmieciak, WSA del. Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Po 108/08 w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 30 listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy restrukturyzacji zaległości podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od P. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawiał się następująco:

1. W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w P. odmówił P.G. restrukturyzacji zgłoszonych zaległości podatkowych. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że w decyzji wymiarowej stwierdzono, że podatnik naruszył przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r., nr 90, poz. 416 ze zm., dalej updof), w ten sposób, że zaniżył dochód stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków na wykonanie usługi niematerialnych, nie wykazując związku pomiędzy poniesionymi kosztami a uzyskanym przychodem. Organ uznał, że brak jest bezpośredniego lub nawet pośredniego związku przyczynowo-skutkowego pozwalającego na określenie by wydatki poniesione przez stronę stanowiły koszty uzyskania przychodu. W tej sytuacji organ pierwszej instancji stwierdził, że zaistniała przesłanka, zawarta w treści art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz. U. z 2002 roku Nr 155, poz. 1287 ze zm.).