Wyrok NSA z dnia 5 lutego 2009 r., sygn. I FSK 1882/07

Określona w przepisie art. 42 ust. 1, 12 i 13 u.p.t.u. konstrukcja spełnienia warunków uprawniających do zastosowania przez podatnika stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w okresie miesiąca czasu i pozbawienia go prawa do tej stawki, jeżeli dostawy tej nie wykaże w deklaracji za miesiąc dokonania wysyłki ze stawką krajową - godzi w zasadę neutralności podatkowej VAT i pozostaje w sprzeczności z art. 28c część A lit. a) akapit pierwszy VI Dyrektywy, w sytuacji gdy niespornym jest, że podatnik dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i nie zachodzą okoliczności wskazujące na jakiekolwiek nadużycie podatkowe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Ewa Michna, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 września 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1210/07 w sprawie ze skargi H. R. P., J. Ł. - P. Spółki Jawnej w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 kwietnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie określenia kwoty zwrotu oraz ustalenie dodatkowego zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za maj 2006 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz H. R. P., J. Ł. - P. Spółki Jawnej w W. kwotę 2700 zł (słownie: dwa tysiące siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27.09.2007 r., sygn. III SA/Wa 1210/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez "H." sp. j. w W. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23.04.2007 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego W. z dnia 15.11.2006 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2006 r.

W uzasadnieniu do tego wyroku Sąd w pierwszej kolejności przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach wskazano, że spór między podatnikiem a organami podatkowymi dotyczył możliwości skorzystania przez skarżącą spółkę z prawa do opodatkowania dostawy wewnątzwspólnotowej stawką 0%. W toku kontroli podatkowej ustalono, że skarżąca spółka w chwili złożenia deklaracji podatkowej za sporny okres nie posiadała dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej "u.p.t.u." czyli dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynikało by, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Po zakończeniu kontroli podatkowej podatnik przedłożył dokument CMR (międzynarodowy list przewozowy) wraz z oświadczeniem odbiorcy, że towar objęty spornymi fakturami został mu dostarczony. Zdaniem organów dokumenty te były dokumentami, o których mowa w art. 42 ust 11 u.p.t.u., które mogą służyć do udowodnienia faktu dokonania dostawy wewnątrzwspólnotwej jedynie, gdy w tym zakresie ocena dokumentów z art. 42 ust 3 u.p.t.u. nie daje jednoznacznych wyników. Natomiast w realiach sprawy dokumenty z art. 42 ust 3 u.p.t.u. w ogóle nie istniały.