Wyrok NSA z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. I FSK 1680/12

Zbywca, o ile posiada niezbędne dokumenty i wypełnił ciążące na nim obowiązki, podatku nie płaci, stosując stawkę 0%, nawet jeśli towar nie został faktycznie wywieziony za granicę państwa. Kiedy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu, pomimo że nabywca faktycznie nie dopełnił obowiązku wywozu towarów, dostawca zachowuje prawo do stosowania stawki preferencyjnej 0%. Oczywiście przy spełnieniu obowiązków ciążących z mocy prawa na dostawcy, który wykazuje dokonanie transakcji WDT.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. Sp. z o. o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lipca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2536/11 w sprawie ze skargi M. Sp. z o. o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 4 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj i czerwiec 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M. Sp. z o. o. z siedzibą w W. kwotę 7247 (słownie: siedem tysięcy dwieście czterdzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 lipca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2536/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 4 lipca 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj i czerwiec 2006 r.

1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że powodem wydania decyzji w sprawie było uznanie, że dokonana przez spółkę 10 maja 2006 r. sprzedaż 9 ciągników siodłowych niezasadnie została przez spółkę potraktowana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) i opodatkowana stawką VAT 0%. W ocenie organów dostawy dokonano na rzecz innego nabywcy niż wskazany w dokumentach transakcji kontrahent litewski (firma U.). Za wnioskiem takim zdaniem organów przemawia przede wszystkim rola N. K. (reprezentanta B. Sp. z o.o., będącej - zgodnie z umową z 10 maja 2006 r. - agentem płatności transakcji między skarżącą a nabywcą litewskim), która występując przy odbiorze ciągników siodłowych w imieniu nabywcy nie miała do tego umocowania (co zostało potwierdzone oświadczeniem dyrektora spółki litewskiej, a nadto organ wskazał na niezgodność pieczątki tej spółki i podpisu jej dyrektora na posiadanych przez N. K. dokumentach i dokumentach będących w dyspozycji administracji skarbowej Litwy). Dodatkowo organ wskazał, że spółka przedłożyła dokumenty SAD, potwierdzające wywóz przedmiotowych pojazdów poza terytorium kraju - z dokumentów tych wynika, że B. Sp. z o.o., reprezentowana przez N. K., dokonała eksportu tych pojazdów na rzecz firmy "D." na Ukrainie, przy czym dokumenty przedłożone przez spółkę wskazywały, że ciągniki zostały przez B. Sp. z o.o. sprzedane firmie ukraińskiej na podstawie umowy z dnia 4 maja 2006 r., tj. poprzedzającej nabycie tych ciągników przez kontrahenta litewskiego od skarżącej (umowa z dnia 10 maja 2006 r.). Organ zaznaczył przy tym, że kontrahent litewski (nabywca wskazany we wszystkich dokumentach potwierdzających sporne transakcje) zaprzeczył otrzymaniu pojazdów, jak i udzieleniu pełnomocnictwa N. K. do działania w jego imieniu, spółka B. nie przedstawiła żadnych wyjaśnień oraz dokumentów wskazujących na umocowanie prawne do występowania w imieniu i na rzecz firmy litewskiej, a występując w imieniu tejże firmy spółka ta dokonała kolejnej transakcji, której przedmiotem były sporne ciągniki. Zdaniem organu okoliczności te powodują, że brak jest podstaw do przyjęcia dokonania przez skarżącą WDT na rzecz kontrahenta litewskiego, a przedłożone dokumenty (z uwagi na wątpliwości co do prawnego umocowania osoby uczestniczącej w transakcji) nie spełniają ustawowych warunków do zastosowania stawki 0%. Z uwagi na fakt wydania pojazdów na rzecz innego nabywcy niż podmiot figurujący na dokumentach dotyczących transakcji czynność ta podlega opodatkowaniu stawką właściwą dla dostawy krajowej, a w konsekwencji spółka w swej deklaracji podatkowej za maj 2006 r. zaniżyła podatek należny z tytułu tej transakcji. Organ odwoławczy wskazał dodatkowo, że z materiału dowodowego wynika, że ciągniki nie dotarły na Litwę, a ich rzekomy nabywca nie zadeklarował nabycia tego towaru. Żaden z dokumentów przedstawionych przez stronę nie wskazuje na to, by w maju 2006 r. nastąpił wywóz pojazdów do nabywcy znajdującego się na terenie Litwy, a w konsekwencji nie potwierdza dokonania WDT. Wywóz pojazdów został potwierdzony wyłącznie w kolejnej transakcji, której przedmiotem był ich eksport na Ukrainę (od lipca do października 2006 r.). Z powyższego organ odwoławczy wywiódł, że skarżąca nie mogła do spornej dostawy zastosować stawki VAT 0%.