Wyrok NSA z dnia 25 sierpnia 2009 r., sygn. I FSK 2120/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Sylwester Golec, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. M. w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 2 września 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 313/08 w sprawie ze skargi M. S. M. w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 20 marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz M. S. M. w T. kwotę 1187 (słownie: jeden tysiąc sto osiemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 02.09.2008 r., sygn. akt I SA/Bd 313/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. S. M. w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 20.03.2008 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2006 r.

Sąd pierwszej instancji w pierwszej kolejności przestawił stan faktyczny ustalony przez organy podatkowe w niniejszej sprawie. W tych ramach Sąd wskazał, że decyzją z dnia 20.03.2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w B. z dnia 24.09.2007 r., którą organ I instancji odmówił uznania wysokości nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za luty 2006 r. oraz określił wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy z tytułu podatku od towarów i usług za ww. miesiąc w wysokości innej niż podatnik i ustalił za ten okres rozliczeniowy wysokość zobowiązania podatkowego. Sąd wyjaśnił, że w trakcie kontroli podatkowej oraz przeprowadzonego postępowania podatkowego organy podatkowe ustaliły, że strona prowadziła przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlane, których celem było wybudowanie budynków mieszkalnych z mieszkaniami oddawanymi do używania na zasadach spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. Budowę finansowano z kredytu inwestycyjnego (70%), wypłacanego w transzach w określonych terminach i kwotach, które strona opodatkowała 7% stawką podatku od towarów i usług w miesiącach ich otrzymania oraz wkładów mieszkaniowych wnoszonych przez lokatorów (30%). Członkowie spółdzielni, z którymi zawarto umowy o budowę lokalu mieszkalnego dokonywali wpłat na poczet wkładu budowlanego, stanowiącego różnicę między kosztem budowy przypadającym na mieszkanie, a uzyskanym przez Spółdzielnię kredytem. Po zakończeniu budowy z członkami Spółdzielni zawierano umowy o ustanowienie lokatorskiego prawa do lokalu. W lipcu 2005 r. oraz 2006 r. dokonano rozliczenia zadania inwestycyjnego. W rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT-7 za poszczególne miesiące pomniejszono kwotę podatku wpłaconego z tytułu opodatkowania wkładów mieszkaniowych otrzymanych od członków spółdzielni oraz transz kredytowych o podatek należny, obliczony od ustanowionych lokatorskich praw do lokali mieszkalnych, wskazując różnicę jako nadpłatę podatku należnego - w ocenie strony bowiem transze kredytu nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.