Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2009 r., sygn. II FSK 1169/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. L. i K. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 lutego 2008 r. sygn. akt I SA/Po 1219/07 w sprawie ze skargi L. L. i K. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 31 maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz L. L. i K. L. kwotę 458 (czterysta pięćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 lutego 2008 r., sygn. akt I SA/Po 1219/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę L. i K. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 31 maja 2007 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. decyzją z dnia 21 marca 2007 r. odmówił podatnikom stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. Podał, że w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu PIT-36 za 2002 r. wykazali oni dochód w kwocie 1.679,22 zł, należny podatek dochodowy 0.00 zł oraz nadpłatę z tytułu zaliczek pobranych przez płatników w kwocie 59,10 zł. Następnie w z złożonej korekcie zeznania wykazany wcześniej dochód podwyższyli o kwotę 83.200 zł. W tej sytuacji należny podatek dochodowy wyniósł 13.451,70 zł. Z przedstawionych dokumentów źródłowych wynikało, że Urząd Miejski w K., zgodnie z zawartym w dniu 30 sierpnia 2002 r. porozumieniem, wypłacił K. L. odszkodowanie w kwocie 83.200 zł za likwidację należącego do niego - pawilonu handlowo-usługowego. Odszkodowanie obejmowało wartość odtworzeniową obiektu wykorzystywanego przez podatnika do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz wartość utraconych dochodów za okres od 1 września 2002 r. do 31 marca 2003 r. Zdaniem organu podatkowego, otrzymane przez stronę odszkodowanie nie mieściło się w katalogu zwolnień wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2002 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - zwanej dalej updof, nie korzystało też ono ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 updof, ponieważ nie zostało wypłacone na podstawie przepisów o wywłaszczeniu nieruchomości.