Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1024/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia WSA (del.) Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E.-O. Spółki z o. o. w H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 października 2007 r., sygn. akt I SA/Rz 44/07 w sprawie ze skarg E.-O. Spółki z o. o. w H. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 14 listopada 2006 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2001 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od E.-O. Spółki z o. o. w H. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I FSK 1024/08

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 23 października 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu spraw ze skarg spółki z o.o. E. w H. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 14 listopada 2006 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za: lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2001 r., oddalił skargi.

W uzasadnieniu podał, że zaskarżonymi decyzjami Dyrektor Izby Skarbowej w R. utrzymał w mocy sześć decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. dnia 19 lipca 2006 r. o określeniu spółce w podatku od towarów i usług nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc (za lipiec, październik i grudzień 2001 r.) oraz o określeniu spółce w podatku od towarów i usług zobowiązania podatkowego (za sierpień, wrzesień, i listopad 2001r.). Wydanie powyższych decyzji poprzedzało ustalenie, że spółka, prowadząc działalność polegającą na sprzedaży detalicznej między innymi paliw płynnych oraz gazu propan-butan do zasilania pojazdów samochodowych, w rozliczeniu za lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2001 r. nie wykazała całej sprzedaży wymienionych towarów zaniżając tym samym podatek należny. Decyzje te były trzecimi decyzjami wydanymi przez organ pierwszej instancji w tej sprawie. Dwie wcześniejsze zostały uchylone przez organ odwoławczy ze względu na brak udowodnienia konieczności określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług metodą szacunkową oraz ze względu na niespełnienie wymogów określonych w art. 193 § 6 Ordynacji podatkowej, a dotyczących protokołu badania ksiąg. Od decyzji organu pierwszej instancji z dnia 19 lipca 2006 r. spółka ponownie wniosła odwołania, po rozpatrzeniu których Dyrektor Izby Skarbowej w R. stwierdził, iż zaskarżone decyzje nie naruszają prawa. Organ odwoławczy wskazał, że w okresie objętym kontrolą (okres lat: 2001 i 2002) spółka prowadziła działalność w zakresie handlu detalicznego paliwami płynnymi tj. olejem napędowym, etyliną 94 i benzyną Pb 95 oraz gazem propan-butan do zasilania pojazdów samochodowych, a także artykułami przemysłowymi i spożywczymi. W trakcie kontroli skarbowej stwierdzono rozbieżności pomiędzy wskazaniami liczników sumarycznych dystrybutorów, przy użyciu których spółka dokonywała sprzedaży gazu propan-butan oraz paliw: etyliny 94, benzyny Pb 95 i oleju napędowego a wielkością sprzedaży odnotowaną w ewidencji księgowej. Spółka w ewidencji księgowej nie wykazała całej sprzedaży gazu propan-butan oraz paliw: etyliny 94, etyliny Pb 95 i oleju napędowego. Prawidłową ilość sprzedanych towarów (poza olejem napędowym) wskazywały liczniki, sumaryczne dystrybutory, które odnotowały sprzedaż wyższą od sprzedaży zaewidencjonowanej w dokumentacji księgowej. Odnośnie oleju napędowego, w wyniku porównania dokumentów zakupu i sprzedaży, stwierdzono różnicę pomiędzy stanem magazynowym a inwentaryzacją, co wskazywało na zaniżenie sprzedaży w dokumentacji księgowej. W ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT nie ujęto "w sposób kompletny" sprzedaży paliw płynnych: oleju napędowego, etyliny 94 i etyliny Pb 95, dokonanej w okresie: 5 czerwca 2001 r. - 10 września 2002 r. oraz sprzedaży gazu propan-butan w okresie 5 czerwca 2001 r. - 18 lipca 2002 r. W tych okolicznościach organ kontroli skarbowej, stwierdzając, iż ewidencja prowadzona dla potrzeb podatku od towarów i usług nie dokumentuje rzeczywistej sprzedaży, nie uznał jej jako dowodu w prowadzonym postępowaniu - w części dotyczącej obrotów ze sprzedaży gazu płynnego propan-butan za okres od 5 czerwca 2001 r. do 18 lipca 2002 r. oraz etyliny 94, etyliny Pb 95 i oleju napędowego za okres od 5 czerwca 2001 r. do 10 września 2002 r. Skutkowało to weryfikacją deklarowanej wartości obrotu oraz podatku VAT. Z uwagi na to, iż dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług w prawidłowej wysokości organ pierwszej instancji określił podstawę opodatkowania w drodze oszacowania. Organ ustalił ilość sprzedanego przez spółkę oleju napędowego za okres od 5 czerwca 2001 r. do 10 września 2002 r. na podstawie dowodów źródłowych zakupu oraz stanu początkowego na dzień 5 czerwca 2001 r. i końcowego, wynikającego z inwentaryzacji na dzień 10 września 2002 r. Organ odwoławczy uznał ustalenia dokonane przez organ pierwszej instancji za prawidłowe. Jednocześnie organ odwoławczy odmówił przeprowadzenia dowodu z przesłuchania w charakterze świadka pracownika firmy T. w L. (kontrahenta spółki), a także z opinii Instytutu Chemii Przemysłowej w W. i Instytutu Mechaniki przy Politechnice w W. odnośnie właściwości fizykochemicznych paliw, gdyż uznał, że informacje te nie znajdą w sprawie zastosowania.