Wyrok NSA z dnia 30 października 2009 r., sygn. II FSK 804/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Sędzia NSA Edyta Anyżewska, Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 30 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. K.-M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1251/07 w sprawie ze skargi I. K.-M. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 maja 2007 r. nr [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług oraz odmowy rozłożenia na raty zapłaty zaległości w podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) przyznaje od Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie) pełnomocnikowi skarżącej adwokatowi M. S. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych zwiększoną o należny podatek od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, 3) odstępuje od zasądzenia od skarżącej zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1251/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi I.K.-M. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 maja 2007 r. w przedmiocie odmowy umorzenia i odmowy rozłożenia na raty zaległości w podatku od towarów i usług.

Spornymi decyzjami organ odwoławczy utrzymał w mocy orzeczenia Naczelnika Urzędu Skarbowego W., stosownie do art. 233 § 1 pkt 1, art. 67a § 1 pkt 2-3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; zwanej dalej: Ordynacja podatkowa).

Organ odwoławczy odniósł się do następujących okoliczności faktycznych sprawy. Skarżąca domagała się umorzenia części zaległości w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2001-2003 r., umożliwienia spłaty pozostałej części w ratach oraz całkowitego umorzenia odsetek za zwłokę od tych zaległości. Jako podstawę swoich żądań skarżąca wskazała, że od trzech lat jest osobą bezrobotną, zarejestrowaną w urzędzie pracy. Korzysta z pomocy z ośrodka pomocy społecznej w płatności czynszu i z zapomogi. Z oświadczenia o stanie majątkowym oraz wyjaśnienia z dnia 18 kwietnia 2007 r. wynika, że źródłem utrzymania skarżącej są alimenty od męża w wysokości 700 zł miesięcznie, a od 2003 r. wyprzedaż książek i pomoc sąsiadów oraz "zysk ze szczątkowej działalności", a także doraźna pomoc ośrodka pomocy społecznej. Skarżąca zamieszkuje w lokalu mieszkalnym o pow. 29 m-, stanowiącym własność męża (są w separacji), którego miesięczne koszty utrzymania, zgodnie z oświadczeniem skarżącej, wynoszą 454 zł (czynsz - 234 zł, energia elektryczna - 120 zł, telefon - 100 zł). Skarżąca spłaca również kredyt w kwocie 50 zł miesięcznie. Małżonek zamierza przy tym sprzedać zajmowane przez nią mieszkanie.