Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2008 r., sygn. II OSK 2042/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Sędzia NSA Zdzisław Kostka /spr./ Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej "[...]" S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2006 r. sygn. akt VII SA/Wa 723/06 w sprawie ze skargi "[...]" S.A. w W. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zgłoszenia zamiaru zainstalowania urządzenia reklamowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Wojewody M. na rzecz "[...]" S.A. w W. kwotę 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "[...]" SA w W. na decyzję Wojewody M. z dnia [...], którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] W. z [...] o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie zgłoszenia zamiaru zainstalowania urządzenia reklamowego.

Uzasadniając wyrok Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan sprawy.

Prezydent Miasta [...] W. decyzją z dnia [...] umorzył postępowanie administracyjne w sprawie zgłoszenia zamiaru zainstalowania urządzenia reklamowego na podstawie art. 105 § 1 k.p.a., wskazując w uzasadnieniu, że skarżący w dniu [...]. zgłosił zamiar zainstalowania urządzenia reklamowego w formie siatki winylowej na ścianie budynku przy [...] w W., zaś z informacji przekazanych przez Wydział Estetyki Przestrzeni Publicznej, który przeprowadził oględziny, wynika, że reklama ta została zainstalowana przed upływem 30 dni od daty złożenia zgłoszenia.

Odwołanie od tej decyzji wniósł skarżący, który zarzucił naruszenie art. 79 § 1, art. 105 i art. 107 k.p.a., gdyż organ nie zapewnił mu czynnego udziału w postępowaniu, nie zawiadomił o terminie oględzin, na które powołano się w decyzji oraz nie uzasadnił właściwie decyzji bowiem nie wskazał dowodów na poparcie twierdzeń, które stały się podstawą rozstrzygnięcia.