Wyrok NSA z dnia 14 marca 2008 r., sygn. I OSK 475/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge -Lissowska Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski (spr.) NSA Tadeusz Geremek Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 grudnia 2006 r. sygn. akt II SA/Bd 981/06 w sprawie ze skargi R. U. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wydalenia ze służby oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 19 grudnia 2006 r., II SA/Bd 981/06 oddalił skargę R. U. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wydalenia ze służby. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] Komendant Miejski Policji w B. na podstawie art. 135j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2002 r. nr 7, poz. 58 ze zm.) wymierzył R. U. karę dyscyplinarną wydalenia ze służby, uznając, iż działając czynem ciągłym oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej: w dniu [...] grudnia 2005 r. w B. przy ul. [...] pozorując napad rabunkowy na swoją osobę zabrał w celu przywłaszczenia worek pocztowy z zawartością gotówki, dokumentów i listów pochodzący z dziennej działalności agencji pocztowej przy ul. [...] w B. zagarniając pieniądze o wartości 60.600 zł, a następnie zawiadomił Komisariat Policji B.-S. o dokonanym napadzie rabunkowym widząc, że przestępstwa nie popełniono, oraz, że w dniach [...] grudnia 2005 r. oraz [...] stycznia i [...] kwietnia 2006 r. przesłuchiwany w charakterze świadka w sprawie tego napadu złożył fałszywe zeznania - to jest o czyn określony w art. 132 ust. 1 ustawy o Policji w zw. z art. 233 § 1 k.k., art. 238 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. W uzasadnieniu wskazano, że w postępowaniu dyscyplinarnym w oparciu o zeznania świadków ustalono, że R. U. dopuścił się przewinienia dyscyplinarnego działając w wyżej opisany sposób. Zeznania te dowodzą, że napadu rabunkowego zgłoszonego przez obwinionego nie było. Wskazano także, że obwiniony pobierał z kasy w sposób nielegalny różne kwoty pieniędzy. W oparciu o te dowody uznano, że obwiniony jest winnym zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego polegającego na nieprzestrzeganiu zasad etyki zawodowej policjanta w związku z popełnieniem przestępstwa określonego w zarzucie, a dotychczasowy przebieg służby, osiągane w niej wyniki oraz zaangażowanie w realizację zadań nie spowodowały wystąpienia okoliczności mogących łagodzić wymiar kary dyscyplinarnej. Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] Komendant Wojewódzki Policji w B. na podstawie art. 135n ust. 4 ustawy o Policji utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie. Powołał się przy tym na § 2 Zasad etyki zawodowej policjanta określonych w załączniku do zarządzenia nr 805 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 grudnia 2003 r. w sprawie "Zasad etyki policjanta" (Dz.Urz. KGP z 2004 r. nr 1, poz. 3) zgodnie, z którym w sytuacjach nieuregulowanych przepisami prawa lub nieujętych w zasadach etyki zawodowej policjant powinien kierować się zasadami współżycia społecznego i postępować tak, aby jego działania były przykładem praworządności i prowadziły do pogłębiania społecznego zaufania do Policji.