Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2008 r., sygn. I OSK 1529/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie NSA del. WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Izabella Kulig-Maciszewska Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 lipca 2007 r. sygn. akt II SA/Lu 479/07 w sprawie ze skargi T. Z. na bezczynność Wojewody L. w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie orzeczenia Sądu w sprawie II SA/Lu 934/06 dotyczącej zwrotu wywłaszczonej nieruchomości 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Wojewody L. na rzecz T. Z. kwotę 68 (sześćdziesiąt osiem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 10 lipca 2007 r., II SA/Lu 479/07 wymierzył Wojewodzie L. grzywnę w kwocie 5000 zł. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 7 lutego 2007 r. uchylił decyzję Wojewody L. z [...], w części dotyczącej odmowy zwrotu działki nr [...] o pow. [...] m2 położonej w L. przy ul. [...]. W dniu 16 maja 2007 r. T. Z. wezwał Wojewodę L. do wykonania tego wyroku, a w dniu 18 maja 2007 r. (data wpływu) wniósł skargę o wymierzenie Wojewodzie L. grzywny na podstawie art. 154 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz U Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Uprzednie wezwanie organu do wykonania wyroku uczyniło skargę dopuszczalną i podlegającą merytorycznemu rozpoznaniu.

Stosownie do art. 154 § 1 strona może żądać wymierzenia grzywny właściwemu organowi w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności. Rozstrzygając sprawę należało zatem rozważyć, czy Wojewoda L. dopuścił się bezczynności po wydaniu przywołanego powyżej wyroku z dnia 7 lutego 2007 r. Jakkolwiek T. Z. w skardze sformułował żądanie dotyczące wymierzenia grzywny z powodu niewykonania wyroku z dnia 7 lutego 2007 r., to w jej uzasadnieniu wykazał, że po wydaniu tego wyroku Wojewoda L. nie załatwił sprawy w terminie określonym w art. 35 § 3 kpa, co oznacza, w ocenie skarżącego, bezczynność organu i czyni zasadnym żądanie wymierzenia grzywny z tego tytułu. Również w piśmie z dnia 19 czerwca 2007 r. (k. 11) jednoznacznie wskazał, że Wojewoda L. po wydaniu wyroku z dnia 7 lutego 2007 r. pozostaje w bezczynności. Sąd uznał zatem, że żądanie wymierzenia Wojewodzie L. grzywny związane jest z bezczynnością tego organu po wyroku z dnia 7 lutego 2007 r. uchylającym w części zaskarżoną decyzję z dnia [...].