Wyrok NSA z dnia 4 lipca 2008 r., sygn. II OSK 780/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Bożena Walentynowicz ( spr.) Sędziowie sędzia NSA Zofia Flasińska sędzia NSA Andrzej Gliniecki Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 10 listopada 2005 r. sygn. akt II SA/Sz 1238/04 w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2. przyznaje ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego na rzecz adwokata J. R. z Kancelarii Adwokackiej w W. przy ul. [...], kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych oraz kwotę 44 (słownie: czterdzieści cztery) złote stanowiącą 22 procent podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 10 listopada 2005 r., sygn. akt II SA/Sz 1238/04, oddalił skargę J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.

W uzasadnieniu stanowiska Sąd ten przedstawił następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Burmistrz Miasta i Gminy w B., decyzją z dnia [...], po dwukrotnym uchyleniu przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzjami z dnia [...] i z dnia [...] decyzji Burmistrza Miasta i Gminy w B. w przedmiocie ustalenia J. M. opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości (odpowiednio z dnia [...] i [...]), na podstawie art. 36 ust. 3, art. 37 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717) oraz Uchwały Rady Miejskiej w B. z dnia [...] czerwca 2000 r., Nr [...], w sprawie zmiany w miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego obszaru w B. w rejonie ul. [...] (Dz. Urz. Woj. Z. z dnia [...] lipca 2000 r. Nr [...], poz. [...]) i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.), ustalił J. M. jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w obrębie 1 w B., oznaczonej numerem ewidencyjnym [...], związaną ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego oraz sprzedażą tej nieruchomości, w wys. 39 705 zł. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy i Miasta B. zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy i Miasta w B. z dnia [...] maja 1994 r., Nr [...] (Dz.Urz. Województwa G. Nr [...], poz. [...]), opisana nieruchomość przeznaczona była pod sady i ogrody. Obecna Uchwała Rady Miejskiej w B. z dnia [...] czerwca 2000 r., Nr [...], określa jej przeznaczenie na cele produkcyjno-składowe i komunikacji ulicznej. W dniu [...] października 2002 r., a więc przed upływem 5 lat od dnia wejścia w życie zmiany planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego, nastąpiło zbycie ww. nieruchomości na rzecz M. i M. W.. Zgodnie z opinią rzeczoznawcy majątkowego różnica pomiędzy wartością nieruchomości ustaloną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a jej wartością określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu przed zmianą tego planu wyniosła 132 350 zł. W związku z tym, że procentowa stawka z tytułu wzrostu wartości nieruchomości określona w § 3 ust. 1 Uchwały Rady Miejskiej w B. z dnia [...] czerwca 2000 r. wynosi 30%, wysokość opłaty - renty planistycznej została ustalona na 39 705 zł. Organ wskazał, że w wyniku rozpatrzenia sprawy na skutek złożonego odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., w oparciu o art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i § 3 ust. 1 uchwały Nr XVI 11/147/2000 Rady Miejskiej w B. z dnia [...] czerwca 2000 r. w sprawie zmiany w miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego obszaru w B. w rejonie ul. [...], decyzją z dnia [...], nr [...], utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy wyjaśnił, że niezbędnymi przesłankami ustalenia tzw. renty planistycznej, zgodnie z treścią art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jest wzrost wartości nieruchomości wskutek uchwalenia albo zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz sprzedaż nieruchomości po uchwaleniu albo zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wzrost wartości nieruchomości stanowi różnicę pomiędzy wartością nieruchomości określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po uchwaleniu lub zmianie planu miejscowego a jego wartością, określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego przed zmianą tego planu lub faktycznego sposobu wykorzystywania nieruchomości przed jego uchwaleniem (art. 37 ust. 1 tej ustawy). Rentę planistyczną można ustalać w terminie 5 lat od dnia, w którym plan miejscowy albo jego zmiana stały się obowiązujące (art. 37 ust. 4 tej ustawy). Kolegium powołując się na przepis art. 37 ust. 11 ustawy o planowaniu przestrzennym i zasady określania wartości nieruchomości zawarte w przepisach działu IV rozdziału 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, po przeanalizowaniu sporządzonego w sprawie operatu szacunkowego, doszło do wniosku, iż zostały zachowane wymogi wskazanych wyżej aktów prawnych. Autor opracowania w sposób wyczerpujący określił i uzasadnił wybór przyjętej metody wyceny wartości rynkowej nieruchomości, a także uzyskane na jej podstawie wyniki. Organ wskazał, że określone w operacie wartości wycenianej nieruchomości oscylowały wokół ceny średniej, która wynosiła odpowiednio: 3 753,04 zł/ha przeliczeniowy - przed zmianą planu, 7,46 zł/m2 - po jego zmianie. Ostatecznie, zgodnie z przedmiotowym operatem, wartość nieruchomości według stanu sprzed zmiany planu wynosiła 11 150 zł, zaś według stanu po jego zmianie 143 500 zł. Zmiana planu spowodowała zatem wzrost wartości nieruchomości o 132 350 zł. W ten sposób wypełnione zostały warunki do ustalenia spornej opłaty. Skoro według przywołanej w podstawie prawnej uchwale Rady Miejskiej w B., stawka procentowa opłaty adiacenckiej została określona w wys. 30% wzrostu wartości nieruchomości, Burmistrz Miasta i Gminy B. słusznie ustalił w decyzji wysokość przedmiotowej opłaty na kwotę 39 705 zł.