Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 29 maja 2008 r., sygn. I OSK 826/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia del. NSA Ewa Dzbeńska Protokolant Magdalena Cieślak po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. M. R.- T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2007 sygn. akt I SA/Wa 875/06 w sprawie ze skargi E. M. R.- T. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] 2. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz skarżącej E. M. R.-T. kwotę 540 (słownie: pięćset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Prezydium Rady Narodowej m.[...] W. orzeczeniem administracyjnym z [...] listopada 1950 r. nr [...] odmówiło przyznania E. M. R.-T. prawa własności czasowej, uzasadniając, że teren przedmiotowej nieruchomości został objęty w posiadanie Gminy m. [...] W. w dniu 16 czerwca 1947 r., a dotychczasowa właścicielka nie złożyła wniosku o przyznanie prawa własności tymczasowej. Termin do złożenia wniosku w trybie art. 7 wskazanego powyżej dekretu upłynął 16 grudnia 1947 r. Z akt sprawy wynika, że od powyższego orzeczenia nie zostało złożone odwołanie.
W dniu 22 sierpnia 2002 r. E. M. R.-T. wystąpiła do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego z dnia 7 listopada 1950 r. o odmowie przyznania prawa własności czasowej.
Decyzją z [...] nr [...] Minister Infrastruktury odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m. [...] W. z dnia [...] listopada 1950 r. Organ ustalił, że nieruchomość położona przy Al. [...] (dawna [...]), oznaczona numerem hipotecznym [...] stanowiła własność E. M. A. G. D. z ks. R. ks. C., co wynika z zaświadczenia Sądu Rejonowego dla W. [...] z dnia [...] listopada 2002 r. L.dz. [...]. Nieruchomość powyższa została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. [...] W. (Dz.U. Nr 50, poz. 279). Nieruchomość została objęta w posiadanie Gminy z dniem 16 czerwca 1947 r. Organ nadzoru podkreślił, że Okręgowy Urząd Likwidacyjny, który złożył wniosek o przyznanie prawa własności czasowej nie był podmiotem uprawnionym do występowania z takim wnioskiem ani nie mógł skutecznie występować z wnioskiem w imieniu dotychczasowych właścicieli, gdyż nie został on wyposażony w takie uprawnienia przez dekret o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz.U. Nr 13, poz. 87 ze zm.). Wobec niezłożenia w terminie stosownego wniosku przez byłą właścicielkę nieruchomości nie mogło, w ocenie organu nadzoru, dojść do przyznania prawa własności czasowej, zaś wydane orzeczenie administracyjne nie narusza przepisów dekretu warszawskiego. Odnośnie zarzutu niedoręczenia orzeczenia z 7 listopada 1950 r. organ nadzoru podał, że wnioskująca o stwierdzenie nieważności tego orzeczenia do wniosku dołączyła jego kopię, podczas gdy w aktach własnościowych przedmiotowej nieruchomości (liczących 5 kart), nadesłanych przez Urząd Miasta [...] W. przy piśmie z dnia 16 kwietnia 2003 r. brak było kwestionowanego rozstrzygnięcia, zaś na prośbę o nadesłanie oryginału tego orzeczenia E. T. nie udzieliła odpowiedzi. Organ nadzoru uznał, że wobec dysponowania przez byłą właścicielkę kopią orzeczenia, zostało ono jej doręczone.