Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2008 r., sygn. II FSK 1792/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Antoni Hanusz, Andrzej Grzelak, Protokolant Maja Fabrowska, po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2008r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 września 2006 r. sygn. akt I SA/Rz 453/05 w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia 18 sierpnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 19 września 2006 r., sygn. akt I SA/Rz 453/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił zaskarżoną przez E. S. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia 18 sierpnia 2005 r., nr (...), oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia 1 czerwca 2005 r., nr (...), w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej.

W pierwszej kolejności Sąd I instancji przedstawił stan faktyczny sprawy. W tych ramach wskazano, że wnioskiem z dnia 1 grudnia 2004 r. skarżąca zwróciła się o umorzenie IV raty łącznego zobowiązania pieniężnego za 2004 r. w kwocie 27,60 zł, argumentując, że znajduje się w trudnej sytuacji materialnej (utrzymuje się z renty, jest schorowana, ponosi wysokie koszty zakupu leków), a opodatkowana nieruchomość jest niewykorzystywana z uwagi na brak dojazdu oraz częste zalewanie wodami oraz nieczystościami. Organy podatkowe po dokonaniu analizy materiału dowodowego sprawy stwierdziły, że skarżąca nie wykazała przesłanek z art.67 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm., zwanej dalej Ordynacja podatkowa), które warunkowałyby umorzenie zaległości podatkowej. Oceniono, iż ważny interes zachodzi, wtedy gdy znacznie obniży się zdolność płatnicza podatnika spowodowana zdarzeniami losowymi o charakterze wyjątkowym. Instytucja ta nie może być stosowana w każdej trudnej sytuacji, szczególnie gdy zaległość jest niewysoka, a podatniczka oraz jej mąż otrzymują stałe dochody w postaci renty. Stwierdzono także, że podatniczka nie przedstawiła dowodów dotyczących dochodów otrzymywanych przez pełnoletniego syna oraz potwierdzających wydatki na zakup leków.