Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2008 r., sygn. II FSK 1565/06

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska, po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 1358/06 w sprawie ze skargi R. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 15 lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1200 zł (tysiąca dwustu złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 22 czerwca 2006 r., III SA/Wa 1358/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 15 lutego 2006 r., nr [...], uchylającą w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z 13 lutego 2004 r., nr [...], i określająca zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r.

2. Rozstrzygniecie to zapadło w następującym, przyjętym przez sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym: po uchyleniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 30 maja 2005 r., III Sa/Wa 2260/04, decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 16 września 2004 r. organ ten w decyzji z 15 lutego 2006 r. stwierdził, że strona, na podstawie umowy z 16 marca 1998 r. zawartej z P. sp. z o.o. oraz aneksu z 4 listopada 1998 r., wykonywała usługi doradcze w przedmiocie odzyskiwania utraconych przez P. nieruchomości, pozyskania nieruchomości, zbywania nieruchomości będących własnością P., ich najmu oraz wynajmu na rzecz P. W wykonywaniu tych czynności strona korzystała z nieodpłatnego użytkowania telefonu komórkowego oraz samochodu należących do P. Sp. z o.o. w W. Zaistnienie tych okoliczności wynika także z materiałów śledztwa [...] przekazanych przez Prokuraturę Apelacyjną w Warszawie i włączonych do akt postępowania. Fakt korzystania z telefonu i samochodu R. W. potwierdził w oświadczeniu z dnia 29 sierpnia 2003r., w którym stwierdził, że " w trakcie realizacji zlecenia nie miałem jednak świadomości, że korzystanie z telefonu zleceniodawcy oraz jego samochodu jest świadczeniem w naturze, a jednocześnie przychodem podatnika. Na korzystanie z telefonu i samochodu spółki P. zgodę wyraziły jej najwyższe władze i nigdy nie kwestionowały takiego stanu rzeczy." Fakt korzystania przez stronę ze środków spółki wynikał ponadto z zeznań świadków zawartych w materiałach zgromadzonych przez Prokuraturę. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w W. należy z tego wnosić, że podatnik osiągnął przychód z nieodpłatnych świadczeń uzyskanych wskutek nieodpłatnego użytkowania telefonu i samochodu należących do P. Sp. z o.o. w W. Otrzymane w ten sposób nieodpłatne świadczenie stanowiło dla podatnika przychód z działalności gospodarczej w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00