Wyrok NSA z dnia 7 marca 2007 r., sygn. I OSK 591/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno Henryk Ożóg Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Transportu i Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 260/05 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 19 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 260/05, uwzględnił skargę A. B. i uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] oraz poprzedzającą ja decyzję z dnia [...] nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] nr [...], po rozpatrzeniu wniosku A. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności w części dotyczącej nieruchomości, stanowiącej obecnie mienie Skarbu Państwa tj. w części dotyczącej działki ewidencyjnej nr [...] z obrębu [...], decyzji Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu m. st. Warszawa nr [...] z dnia 8 stycznia 1985 r., utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Dzielnicy [...] z dnia 24 października 1983 r. nr [...], o odmowie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do gruntu nieruchomości warszawskiej, położonej przy ulicy [...], ozn. nr hip. 10361.

W uzasadnieniu decyzji Minister Infrastruktury stwierdził, że przedmiotowa nieruchomość była objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279 ze zm., dalej powoływany jako dekret). Nieruchomość ta w dniu wejścia w życie powołanego dekretu stanowiła własność A. i W. M.