Wyrok NSA z dnia 25 lipca 2007 r., sygn. I OSK 1230/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno - spr., Sędziowie NSA Anna Łuczaj, Małgorzata Pocztarek, Protokolant Michał Zawadzki, po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 2081/05 w sprawie ze skargi G. B. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia posiadania uprawnień do zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 maja 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 2081/05 uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z [...], nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody [...] z [...] nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia posiadania prawa do zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego.

Zaskarżoną decyzję wydano w następującym stanie faktycznym: Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...], nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] nr [...] odmawiającą potwierdzenia posiadania przez G. B. prawa do zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionej poza obecnymi granicami państwa polskiego. W uzasadnieniu swojej decyzji organ odwoławczy wskazał, że Wojewoda [...], działając na podstawie art. 1 ustawy z 12 grudnia 2003 r. o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego (Dz.U. 2004, Nr 6, poz. 39) ustalił, że G. B. był właścicielem nieruchomości pozostawionej w miejscowości R. przy ul. [...] na Wołyniu tj. na terenach nie wchodzących obecnie w skład terytorium państwa polskiego. Przybył do Warszawy w styczniu 1944 r. i nie repatriował się w trybie żadnej z umów wymienionych w art. 1 powołanej ustawy a zatem nie jest osobą uprawnioną do zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionej poza obecnymi granicami państwa polskiego.