Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2007 r., sygn. II GSK 239/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędziowie Jan Grabowski NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K.P.E. N.V. z siedzibą w E., H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 2014/05 w sprawie ze skargi K.P.E. N.V. z siedzibą w E., H. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 sierpnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie 2. zasądza od Urzędu Patentowego RP na rzecz K.P.E. N.V. z siedzibą w E. kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem, oddalił skargę K.P.E. N.V. Z siedzibą w E., na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 10 sierpnia 2005 r. w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek: "Sposób i urządzenie do cyfrowego zapisu informacji na nośniku" w części dotyczącej sposobu i nośnika zapisu.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał wpierw, że zaskarżoną decyzją Urząd Patentowy RP, działając na podstawie art. 245 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117), zwanej dalej p.w.p. w zw. z art. 10 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz.U. z 1993 r. Nr 26, poz.117), zwanej dalej ustawą o wynalazczości, w zw. z art. 315 ust. 3 p.w.p., utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia 11 kwietnia 2005 r. o odmowie udzielenia patentu na wynalazek "Sposób i urządzenie do cyfrowego zapisu informacji na nośniku" w części dotyczącej sposobu i nośnika zapisu.
W motywach rozstrzygnięcia z dnia 11 kwietnia 2005 r. Urząd Patentowy przyjął, że zgłoszony wynalazek nie ma zdolności patentowej, przy czym brak charakteru technicznego zastrzeżenia patentowego niezależnego to nie jedynie nieprawidłowa budowa zastrzeżeń, a podstawowa wada decydująca o braku zdolności patentowej przedmiotu zgłoszenia. Fakt nadania przedmiotowi zgłoszenia tytułu "sposób cyfrowego zapisu informacji na nośniku", zdaniem Urzędu Patentowego, nie przesądza o tym, że istotą wynalazku jest faktycznie sposób cyfrowego zapisu rozumianego jako ciąg czynności technologicznych prowadzących do realizacji takiego zapisu. Podawane w części nieznamiennej cechy zastrzeganego sposobu to: "nagranie realizuje się podczas sesji nagraniowej" - informacja ta nie stanowi środka technicznego w kategorii sposobu (nie dotyczy fizycznej czynności zapisu ani sterowania procesem zapisywania), "nagranie zawiera fragment programu, w którym zapisuje się informację" - ogólnikowo określona część danych do zapisania (brak charakteru technicznego), "Przed zapisaniem fragmentu programu zapisuje się ustaloną liczbę bloków początkowych bezpośrednio poprzedzających ten fragment programu i/lub po zapisaniu fragmentu programu zapisuje się ustaloną liczbę bloków końcowych bezpośrednio następujących po tym fragmencie programu" - ustalenie kolejności zapisywanych danych (koncepcja, a nie realizacja techniczna), "ponadto podczas sesji nagraniowej, na nośniku zapisuje się kod identyfikacyjny urządzenia zapisującego użytego do zapisu w czasie sesji nagraniowej" - podaje rodzaj zapisywanej informacji, kod identyfikacyjny urządzenia zapisującego nie jest informacją sterującą czy kontrolującą proces zapisu jak sugerował zgłaszający, tylko jedną z zapisanych danych do późniejszego odtworzenia i wykorzystania. Cecha znamienna, na którą zgłaszający ubiega się o ochronę "kod identyfikacyjny zapisuje się w przynajmniej jednym z bloków początkowych i bloków końcowych", nie jest, w ocenie Urzędu Patentowego, cechą techniczną dotyczącą fizycznej czynności zapisu danych ani cechą procesu sterowania zapisywanymi danymi, tylko dotyczy rodzaju i kolejności (miejsca) zapisywanych danych i zakres ochrony dotyczy właśnie rodzaju i kolejności zapisywanych danych, a nie usprawnienia procesu zapisywania. Nadto uprawniony organ podniósł, że zastrzeżenie patentowe niezależne dotyczące nośnika informacji powinno zawierać konstrukcję nośnika informacji. Z tego powodu nie ma znaczenia typ danych zapisywanych na tym nośniku. Nie jest istotne z wynalazczego punktu widzenia czy dane te są kognitywne czy funkcjonalne. Istotna jest struktura budowy zastrzeganego nośnika, a nie rodzaj zapisywanej informacji i cele, do których zapisywana informacja jest wykorzystywana.