Wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2007 r., sygn. I FSK 767/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Stanik Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca) Protokolant Karol Olton po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1535/04 w sprawie ze skargi D. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 1999 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 08.02.2006 r., sygn. I SA/Wr 1535/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną przez D. S.A. w W. (zwane dalej "spółką") decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia [...] uchylającą decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu z dnia [...], którą, po wznowieniu postępowania, określono spółce za lipiec 1999 r. kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym oraz ustalono kwotę dodatkowego zobowiązania podatkowego.

W uzasadnieniu do tego wyroku w pierwszej kolejności przybliżono przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach wskazano, że Urząd Skarbowy Wrocław Stare Miasto decyzją z dnia [...] określił spółce kwotę różnicy podatku od towarów i usług za lipiec 1998 r. Decyzja ta stała się ostateczna, gdyż strona nie wniosła od niej odwołania. Natomiast w dniu [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.) - zwanej dalej "Ordynacją podatkową" wznowił postępowanie podatkowe zakończone tą decyzją. Przepis ten stanowił, że: "w sprawie zakończonej ostateczną decyzją wznawia się postępowanie jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nie znane organowi, który wydał decyzję". W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto takimi nowymi okolicznościami były otrzymane od Urzędu Skarbowego o/z w Legnicy wyniki z kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za lata 1998 -1999 r. przez spółkę oraz wyniki kontroli krzyżowych u jej kontrahentów w zakresie obrotu olejem przepracowanym. Ze zgromadzonego materiału, (m.in. ewidencje księgowe, rejestry zakupu i sprzedaży, przesłuchania świadków i wyjaśnienia kontrahentów spółki i podmiotów dokonujących sprzedaży dla tych kontrahentów) wynikało, że transakcje przeprowadzone z P - J. P. oraz firmą N. - A. M. w O. zostały udokumentowane fakturami VAT, które nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji. Dokumenty te potwierdzały bowiem nabycie oleju przepracowanego, podczas gdy w rzeczywistości przedmiotem obrotu mógł być wyłącznie olej opałowy lub ropa naftowa "surówka". Ustalenia te wynikały z faktu, że wymienieni kontrahenci albo nie prowadzili działalności gospodarczej w zakresie skupu olejów przepracowanych lub nie posiadali warunków do jego przechowywania albo nie potrafili udowodnić pochodzenia sprzedawanych na rzecz spółki produktów. Zakupiony olej nie był przez podatnika poddawany badaniom, które pozwoliłyby ustalić czy jest to olej przepracowany. Badań takich nie wykonywały też rafinerie kupujące ten olej od spółki. Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto stwierdził, że skoro faktury wystawione przez kontrahentów spółki dokumentowały czynności, które w rzeczywistości nie zaistniały (nie sprzedawano oleju przepracowanego), nie mogły one zatem zgodnie z § 54 ust. 4 pkt 5 lit a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15.12.1997r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 156, poz. 1024 ze zm.) - zwanego dalej "rozporządzeniem o VAT" stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.