Wyrok NSA z dnia 27 marca 2007 r., sygn. II FSK 456/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Małgorzata Długosz - Szyjko, Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Izabeli C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 listopada 2005 r. sygn. akt I SA/Lu 578/04 w sprawie ze skargi Izabeli C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 15 października 2004 r. (...) w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w 2001r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Izabeli C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1.800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 456/06

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 listopada 2005 r. I SA/Lu 578/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie po rozpatrzeniu skargi Izabeli C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z 15 października 2004 r. w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w 2001 rok, oddalił skargę. W wyniku postępowania kontrolnego prowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. w zakresie źródeł pochodzenia majątku skarżącej za lata 2001-2002 stwierdzono, że w 2001 roku wydatki skarżącej były wyższe od przychodów o 151.896,66 zł. Skarżąca nie wykazała, by wydatki te zostały sfinansowane przychodami pochodzącymi z ujawnionych źródeł. W opinii organów podatkowych uzasadniało to przyjęcie, iż skarżąca uzyskała dochody, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, dalej powoływana jako "u.p.d.o.f.". Decyzją z dnia 26 listopada 2003 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. ustalił skarżącej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów. Dyrektor Izby Skarbowej w L., który rozpoznawał sprawę w postępowaniu odwoławczym utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, wydając w dniu 15 października 2004 roku zaskarżone do sądu rozstrzygnięcie. Organ drugiej instancji odnosząc się do podniesionych w odwołaniu zarzutów stwierdził, iż wszczęcie postępowania kontrolnego wobec obojga małżonków jest uchybieniem wyłącznie formalnym, gdyż nie zostały naruszone żadne prawa strony, ani nie wpłynęło to na przebieg postępowania wyjaśniającego i sposób rozstrzygnięcia sprawy. W dalszej kolejności organ podatkowy ocenił, że pełnomocnika skarżącej nie pozbawiono udziału w postępowaniu. Pełnomocnictwo udzielone przez Izabelę C. w dniu 30 maja 2003 r. obejmowało wyłącznie reprezentowanie jej w sprawach dotyczących działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą "Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe C. Izabela". Nie stanowiło, w opinii organu, naruszenia prawa do czynnego udziału strony w postępowaniu niepodanie w zawiadomieniach danych personalnych świadków. Pełnomocnik skarżącej był powiadamiany o terminie i miejscu przesłuchania świadków, zaś przepisy prawa podatkowego nie przewidują, aby w zawiadomieniach o przeprowadzeniu dowodu z zeznań świadków wskazywać dane osobowe świadków, co byłoby niewskazane również ze względu na obawę matactwa. Organ argumentował także, że nie wymuszano na Izabeli C. złożenia oświadczenia o stanie majątkowym. Skarżąca znała przyczyny wezwania do złożenia tego oświadczenia wskazane w piśmie z dnia 24 czerwca 2003 r. Złożyła nadto jeszcze jedno oświadczenie majątkowe w dniu 10 lipca 2003 r., które także zostało objęte analizą i oceną organów podatkowych obu instancji. W postępowaniu podatkowym rozważono podnoszone przez stronę argumenty otrzymania w latach 1999-2000 depozytów pieniężnych, lecz odmówiono wiarygodności złożonym dokumentom i wyjaśnieniom, gdyż umowę między Izabelą C. a Zofią J. dotyczącą przekazania kwoty 100.000 zł oraz umowę pomiędzy Izabelą C. a Waldemarem J. dotyczącą przekazania kwoty 180.000 zł załączono dopiero do odwołania, kiedy strona miała całkowitą jasność co do dysproporcji, jakie zostały stwierdzone pomiędzy jej wydatkami a dochodami. Strona nie wykazała ponadto tych depozytów w złożonym oświadczeniu majątkowym. Za niewiarygodne uznano zeznania Waldemara J., który wskazywał, że źródłami pochodzenia depozytu były środki pochodzące z różnorakiej działalności handlowej i produkcyjnej prowadzonej od czasów szkoły średniej, jednak okoliczności tych na żądanie organu w żaden sposób uprawdopodobnił. Za niewiarygodne uznano wyjaśnienia i dowody składane na okoliczność uzyskiwania przez skarżącą przychodów z prowadzenia uprawy kozłka lekarskiego. Strona nie przedłożyła bowiem w toku postępowania żadnych dokumentów, które mogłyby w jakikolwiek sposób potwierdzić uzyskanie w roku 2001 dochodu z tego tytułu. Przesłuchani świadkowie nie byli w stanie udzielić precyzyjnych informacji co do lat w jakich w gospodarstwie skarżących uprawiano kozłek lekarski, ani wskazać areału upraw. Za niewiarygodne uznano również przedstawione przez stronę dopiero na etapie postępowania odwoławczego wyjaśnienia dotyczące darowizny w kwocie 6.000 zł otrzymanej od Krystyny B. /babci skarżącej/, bowiem kwoty tej nie uwzględniono we wcześniej składanych oświadczeniach majątkowych.