Wyrok NSA z dnia 3 lipca 2007 r., sygn. I FSK 1090/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 maja 2006 r. sygn. akt I SA/Gl 1184/05 w sprawie ze skargi "A." Spółki z o.o. w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 23 maja 2005 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz "A." Spółki z o.o. w C. kwotę 120 zł /słownie: sto dwadzieścia złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi

1.1. Wyrokiem z dnia 25 maja 2006 r. w sprawie ze skargi "A." sp. z o.o. w C., I SA/Gl 1184/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził nieważność decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 23 maja 2005 r., (...) oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w S. z dnia 22 lutego 2005 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług. Sąd stwierdził również, iż powyższe decyzje nie podlegają wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku i zasądził na rzecz skarżącej spółki zwrot kosztów postępowania sądowego.

1.2. W niniejszej sprawie dotyczącej właściwości tzw. dużych urzędów skarbowych, Sąd pierwszej instancji przedstawił następujące ustalenia faktyczne.

1.3. W dniu 22 lutego 2005 r. Naczelnik (...) Urzędu Skarbowego w S. wydał decyzję określającą spółce nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za listopad 2003 r. oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za ten miesiąc.

1.4. Odwołując się od decyzji organu pierwszej instancji w przedmiocie ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego strona podniosła zarzut naruszenia przepisu art. 27 ust. 5, 6 i 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, dalej powoływana jako "ustawa o VAT z 1993 r.". W związku z treścią art. 175 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zm./, dalej powoływana jako "ustawa o VAT z 2004 r.", z dniem 1 maja 2004 r. ustawa o VAT z 1993 r. utraciła moc obowiązującą, zatem decyzja organu pierwszej instancji została wydana bez podstawy prawnej.