Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2007 r., sygn. II FSK 110/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Jacek Brolik, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Golemba, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Wiktora S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 sierpnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 1453/04 w sprawie ze skargi Wiktora S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. / Ośrodek Zamiejscowy w L./ z dnia 09 lipca 2004 r. (...) w przedmiocie ustalenia ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Wiktora S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 110/06

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 sierpnia 2005 r., I SA/Wr 1453/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Wiktora S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za rok 2002. Podstawą tego wyroku były następujące ustalenia faktyczne i oceny prawne zawarte w decyzjach organów podatkowych:

Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. ustalił, że Wiktor S. w latach 1999-2002 wprowadził na polski obszar celny 7 używanych samochodów osobowych, latach 2000-2002 dokonał sprzedaży 6 samochodów /wszystkie sprowadzone z zagranicy/ oraz że posiadane samochody użytkował najczęściej niewiele ponad 6 miesięcy, a w jednym przypadku sprzedaż nastąpiła przed upływem 6 miesięcy od daty nabycia pojazdu. Między innymi w dniu 18 czerwca 2002 r. podatnik sprowadził do Polski samochód Audi B-5 za cenę nabycia 42.694,40 zł a w dniu 20 sierpnia 2002 r. samochód Opel Astra za cenę nabycia 7.427,80 zł oraz sprzedał w tym roku również dwa samochody tj. w dniu 1 maja 2002 r. samochód Volkswagen Lupo za cenę sprzedaży 32.800 zł /cenę sprzedaży netto 27.460 zł/ a w dniu 20 grudnia 2002 r. samochód Audi B-5 za cenę sprzedaży brutto 58.000 zł /cenę sprzedaży netto 47.541 zł/. Mając na uwadze powyższe okoliczności organ podatkowy I instancji uznał, że działania polegające na wielokrotnym zakupie za granicą, a następnie sprzedaży w kraju używanych samochodów osobowych po ich uprzednim wyremontowaniu, ze względu na częstotliwość oraz przedmiot transakcji świadczą o prowadzeniu działalności gospodarczej określonej w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. prawo działalności gospodarczej /Dz.U. nr 101 poz. 1178/ a podatnik spełniał określone w ust. 2 tego przepisu przesłanki do uznania go za przedsiębiorcę. Organ podkreślił, że dokonywane przez podatnika transakcje charakteryzowały się systematycznością, tj. nabycie kolejnego samochodu następowało średnio co 5 - 7 miesięcy, przeważnie po uzyskaniu środków pieniężnych ze sprzedaży wcześniej nabytych samochodów a cena sprzedaży pojazdów znacznie przewyższała cenę ich nabycia. Działania podatnika nastawione były na osiągnięcie zysku i taki był efekt tej działalności, charakterystyczny dla profesjonalnego handlu samochodami. Zakup samochodów powypadkowych, uznanych marek, krótko używanych, sprzedawanych po dokonaniu niezbędnego remontu, stanowił dla podatnika stałe źródło dochodu. Dochody z tej działalności ustalone przez organ znacznie przewyższały wysokość dochodów z innych źródeł wykazanych przez podatnika w rocznym zeznaniu podatkowym, co oznacza, że działalność w zakresie handlu samochodami stanowiła dla podatnika w zasadzie podstawowe źródło przychodów. Poczynione przez organ ustalenia wskazują, że w powyższym okresie lat 2000-2002 podatnik był jednoczesnym posiadaczem dwóch samochodów, a krótkotrwałe okresy używania i przetrzymywania poszczególnych pojazdów świadczą jedynie o tym, że były to okresy naprawy i poszukiwania nabywcy. Używanie przez podatnika przedmiotowych samochodów, przez krótkie okresy czasu do chwili sprzedaży, nie przekreśla tezy o głównym motywie nabywania pojazdów /w celu korzystnego zbycia po remoncie/. Używanie to wynikało z faktu tymczasowego posiadania. Skoro podatnik wykonywał działalność gospodarczą w opisanym wyżej zakresie, to stosownie do regulacji zawartych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U. nr 144 poz. 930 ze zm./ zobowiązany był prowadzić ewidencję przychodów, składać we właściwym urzędzie skarbowym zeznania podatkowe, przechowywać dowody zakupu towarów handlowych i wpłacać zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych. Z obowiązków tych podatnik się nie wywiązał. Zryczałtowany podatek dochodowy w kwocie 15.000,20 zł w wysokości 20% nie zaewidencjonowanego przychodu w kwocie 75.001 zł został określony na podstawie art. 17 powołanej wyżej ustawy. Jednocześnie na podstawie art. 53a Ordynacji podatkowej określono podatnikowi wysokość odsetek za zwłokę od nieuregulowanego w terminie płatności zryczałtowanego podatku dochodowego.