Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2007 r., sygn. II FSK 756/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędziowie: NSA Edyta Anyżewska, WSA del. Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Jana M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 18 stycznia 2006 r. sygn. akt I SA/Ol 399/05 w sprawie ze skargi Jana M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 22 sierpnia 2005 r. (...) w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o. o. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Jana M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2006 r., I SA/Ol 399/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę Jana M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 22 sierpnia 2005 r., (...), w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o.
W uzasadnieniu wyroku sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżoną decyzją z dnia 22 sierpnia 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej w O. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, którą orzeczono o odpowiedzialności Skarżącego jako jedynego członka zarządu Przedsiębiorstwa Budowlano-Usługowego "R." spółka z o.o., za zaległości tej spółki w podatku od towarów i usług za wskazane w decyzji miesiące 2000-2001 oraz odsetek za zwłokę od tych zaległości. Z ustaleń organów podatkowych wynikało, że zaległości te objęte były postępowaniem egzekucyjnym wobec spółki, w toku którego wierzytelność nie została zaspokojona. Postępowanie upadłościowe wobec spółki zostało ukończone w dniu 4 lutego 2004 r., po dokonaniu całkowitego spieniężenia majątku masy upadłości i podziale pozyskanych funduszy wśród wierzycieli upadłego, co oznacza, że egzekucja okazała się całkowicie bezskuteczna. Po analizie sytuacji finansowo-majątkowej spółki obszernie omówionej w uzasadnieniu wyroku organ odwoławczy stwierdził, że wniosek o ogłoszenie upadłości powinien być złożony już w 1999 r., co oznacza, że jego zgłoszenie w 2000 r. było działaniem spóźnionym. Jednocześnie nie zaistniały w niniejszej sprawie przesłanki uwalniające Skarżącego od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, tj. brak winy w niezgłoszeniu upadłości. W toku postępowania Skarżący wskazywał, że już w 1998 r. chciał wszcząć postępowanie upadłościowe, ale sprzeciwiały się temu władze spółki. Podniósł ponadto, że przeprowadzenie postępowania upadłościowego zlecił kancelarii prawniczej. We wrześniu 2000 r. złożono wniosek o ogłoszenie upadłości, ale z powodu braku opłaty sądowej nie został on uwzględniony. W ocenie organu odwoławczego fakty te nie świadczą o braku winy w rozumieniu art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./. Uprawnienia do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości przysługują bowiem prokurentowi i zarządowi spółki. Uprawnień tych nie można ograniczyć. Organ odwoławczy zauważył ponadto, iż zaniedbanie ze strony kancelarii prawniczej, polegające na niedopełnieniu obowiązku związanego z przekazaniem do sądu kompletnego wniosku o ogłoszenie upadłości, należy rozpatrywać w oparciu o zapisy Kc.