Wyrok NSA z dnia 18 października 2007 r., sygn. II FSK 266/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Edyta Anyżewska, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 18 października 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Skarbu Państwa - R. w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 16 listopada 2006 r. sygn. akt I SA/Ol 456/06 w sprawie ze skargi Skarbu Państwa - R. w O. na decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 11 stycznia 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Skarbu Państwa - R. w O. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 listopada 2006 r., sygn. akt I SA/Ol 456/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę Skarbu Państwa - R. w O. (dalej: R.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. (dalej: SKO) z dnia 11 stycznia 2005 r., w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2000 r.

2. Uzasadniając wyrok, Sąd I instancji stwierdził, że niniejsza sprawa była rozpatrywana ponownie - po uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny (wyrokiem z dnia 29 czerwca 2006 r., sygn. II FSK 1505/05) poprzednio wydanego w niniejszej sprawie wyroku WSA w Olsztynie z dnia 31 sierpnia 2005 r., sygn. I SA/Ol 81/05. Należało więc uwzględnić regulację prawną zawartą w art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej P.p.s.a.), zgodnie z którym sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez NSA. Przepis ten w istotny sposób determinuje zakres ocen prawnych możliwych do dokonywania przez Sąd I instancji przy ponownym rozpoznawaniu sprawy.

Zwrócono uwagę, że w powołanym powyżej wyroku z dnia 29 czerwca 2006 r. NSA stwierdził, że punktem wyjścia dla oceny, jaki jest charakter przedmiotowych gruntów, powinna być ewidencja gruntów i budynków, wskazując przy tym na podstawy prawne takiego stanowiska. Stwierdził ponadto, że w świetle obowiązujących w 2000 r. przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 ze zm.; dalej: u.o.p.l.), od strony podmiotowej obowiązek w podatku od nieruchomości obciążał R. Mając powyższe na uwadze Sąd I instancji przypomniał, że spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy R, jako użytkownik gruntów przekazanych mu stosowną umową przez Lasy Państwowe, jest podatnikiem podatku od nieruchomości.