Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2007 r., sygn. I FSK 454/06

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia WSA del. Dariusz Dudra (sprawozdawca), Protokolant Jan Jaworski, po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej spółki A [sp. z o.o. w K.] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 17 stycznia 2006 r. sygn. akt I SA/Ke 420/05 w sprawie ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] stycznia 2005r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 2003 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od spółki A na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 5.400 ( słownie: pięć tysięcy czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I FSK 454/06

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 stycznia 2006 r. (sygn. akt I SA/Ke 420/05) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę spółki A [sp. z o.o. w K.] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] stycznia 2005 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc październik 2003 r.

Z ustaleń poczynionych przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Spółka w rozliczeniu za powyższy miesiąc odliczyła podatek naliczony, wynikający z faktury wystawionej przez "E." S.A. w K. z dnia 22 września 2003 r., dokumentującej zakup usługi realizacji inwestycji dotyczącej budowy 4 budynków biurowych z parkingami zgodnie z umową o Generalną Realizację Inwestycji z dnia 26 lipca 2003 r. o wartości netto 11.975.907, 47 zł, podatek VAT 2.595.099, 64 zł, w tym kwota prowizji w wysokości 6% - wartość netto 667.692, 88 zł, podatek VAT 146.892, 43 zł.

Odliczenie to zostało zakwestionowane przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K., który stwierdził, że faktura nie dokumentuje transakcji podlegających ustawie o podatku od towarów i usług, tj. nabycia towarów lub usług.

Organ podatkowy wskazał, że w chwili rozpoczęcia robót budowlanych, związanych z przedmiotową inwestycją, prawo użytkowania wieczystego gruntu przysługiwało Polskiemu Komitetowi Olimpijskiemu z siedzibą w Warszawie. Na jednej części przedmiotowego gruntu, oznaczonej "Nieruchomość A", spółka E. zobowiązała się wybudować dla PKOL obiekt nazwany Centrum Olimpijskim, zaś na drugiej - oznaczonej jako "Nieruchomość B" - realizowała własną inwestycję. Prawo użytkowania wieczystego, dotyczące Nieruchomości B, miało być zbyte na jej rzecz w terminie 14 dni od daty prawomocnej decyzji o podziale geodezyjnym nieruchomości.