Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2007 r., sygn. II FSK 863/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż, po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Teresy R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 2861/05 w sprawie ze skargi Teresy R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 22 sierpnia 2005 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Teresy R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 120,00 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 lutego 2006 r., III SA/Wa 2861/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Teresy R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 22 sierpnia 2005 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. W uzasadnieniu wyroku opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśniono, iż z ustaleń organów podatkowych wynika, że Teresa i Ryszard R. nabyli w 1998 r. od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nieruchomość składającą się z gruntu oraz usytuowanego na nim osiemnastorodzinnego, trzykondygnacyjnego /dwie kondygnacje wybudowane, trzecia w budowie/ budynku mieszkalnego w stanie surowym. Po dokonaniu podziału nieruchomości, w 2000 r. skarżąca wraz z mężem ustanowili odrębną własność dwunastu lokali oraz sprzedali dwa lokale mieszkalne wraz z przynależnymi pomieszczeniami /strychem i piwnicą/ i związanymi z nimi prawami oraz niezabudowanymi działkami. Z treści aktów notarialnych dotyczących umów sprzedaży tych nieruchomości wynikało, że już w 1998-1999 r. skarżąca wraz z mężem zawierali przedwstępne umowy sprzedaży z przyszłymi nabywcami lokali. W latach 2001-2002 dokonali dalszej sprzedaży nabytych nieruchomości i praw majątkowych. Powołując się na definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ - obowiązującej do końca 2000 r. oraz w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 11 października 1996 r., III RN 41/96, Dyrektor Izby Skarbowej uznał, iż w 2000 r. podatnik obok działalności w zakresie usług stolarskich, produkcji i handlu pod nazwą "D." prowadził również działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży lokali mieszkalnych i związanych z nimi praw oraz niezabudownych działek. Zdaniem organu skoro czynności te wykonywane były wielokrotnie i w celach zarobkowych, to w sprawie nie miał zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - zwanej dalej u.p.d.o.f. - w brzmieniu obowiązującym w 2000 r., a uzyskane przez skarżącą przychody podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych jako przychody z działalności gospodarczej.