Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. I FSK 312/06

Wobec niepodważenia stanu faktycznego, leżącego u podstaw rozstrzygnięcia, zarzut naruszenia art.116a Ordynacji podatkowej uznać należy za chybiony. Z materiału dowodowego wynika bowiem, źe skarżąca w okresie, w jakim powstała zaległość była członkiem zarządu Stowarzyszenia. Art. 116 § 1 pkt 1 lit. b w zw. z art. 116 a Ordynacji podatkowej stanowi, że członek zarządu może uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe osoby prawnej, jeżeli wykaże, że bez jego winy nie złożono w czasie właściwym wniosku o upadłość lub wszczęcie postępowania układowego. Zasadnie więc Wojewódzki Sąd Administracyjny zaakceptował stanawisko organów podatkowych, że nie wykazał on przesłanki zwalniającej go z odpowiedzialności za zobowiązania osoby prawnej. Podnieść także należy, iż wśród okoliczności egzoneracyjnych art. 116 par. 1 w zw. z art. 116 a Ordynacji podatkowej nie wymieniono braku winy w doprowadzeniu do powstania zaległości. Przesłankami, od których przepis uzależnia możliwość orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe osoby prawnej jest pełnienie funkcji członka zarządu w czasie powstania zaległości oraz bezskuteczność egzekucji przeciwko osobie prawnej. Okolicznościami, których zaistnienie zwalnia z tej odpowiedzialności są zgłoszenie wniosku o upadłość lub wszczęcie postępowania układowego we właściwym czasie lub nie zgłoszenie wniosków o wszczęcie tych postępowań bez winy członka zarządu lub wskazanie mienia osoby prawnej, z którego egzekucja może być prowadzona.

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. akt I SA/Lu 347/05, WojewódzkiSąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Wioletty L. na decyzjęDyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 23 maja 2005 r., nr PP2/4407-49/05, w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe M. w podatku od towarów s usług za styczeń 2003 r. Jak wynika z treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku, Naczelnik III Urzędu Skarbowego w Lublinie decyzją z dnia 7 lutego 2005 r. orzekł solidarnąodpowiedzialność za zaległości podatkowe M. z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń 2003 r., należnych na dzień wydania decyzji odsetek za zwłokę oraz kosztów postępowania egzekucyjnego. Organ I instancji ustalił, że stowarzyszenie nie uiściło zobowiązania w podatku od towarów i usług za okres, w którym Wioletta L. pełniła funkcję członka Zarządu oraz iż egzekucja wobec stowarzyszenia stała się bezskuteczna z uwagi na brak majątku.Organ wskazał, że zgodnie z art. 116 w związku z art. 116a Ordynacji podatkowej (Dz.U. 1997 r. r 137 poz. 926 ze zm.) - dalej O.p., członkowie zarządu stowarzyszenia odpowiadają całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe stowarzyszenia, jeżeli prowadzona wobec niego egzekucja okazała się bezskuteczna, przy czym odpowiedzialność ta obejmuje zobowiązania podatkowe, które powstały w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. W odwołaniu od powyższej decyzji strona zakwestionowała przyjęcie oceny, iż faktycznie pełniła obowiązki członka Zarządu i nie wykazała braku winy w niezgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości stowarzyszenia.